НЯДУ'ЖЫ (нідужы, нядужы). Хворы; часдей—не цяжка хворы. Нёшто нядужы, чацьворты дзень кашляе. ІІўл. Параўн.: занядужадь (гл.). Параўн.: чэшскае neduzivy—хворы, хваравіты. НЯЛЮ 'ДСКІ (нялюдзкі). Дрэнны, не такі— як трэба, не такі—як звычайна. Ён вёльмі нялюдзкі быў (аб чалавеку). От нёйка нілюдзка карова, заўседы трэба йці па её, ніколі сама дадому ні йдзё. Нілюдзка пёчка, дыміць. Кл. Hi можно людзкае кладкі пакласьці? Дак нёйку крывулю паклалі, — хіба голаву скруціць на ёй. Куі. НЯМАВЕ'ДАМА (німавёдама, н[е]мавёдама). 3 «няма вядома». Невядома, нямаладу (гл.). Німавёдама куды закобалі. іКл. Н[е]мавёдама аткуль узялі ёту позву. іКл. НЯМАЛА'ДУ(яш алаф). 3 «няма ладу». Німаладу—невядома. Ужываедца ў спалучэннях: Німаладу што рабіць. Німаладу дзе шукаць. Німаладу каго прасіць. Німаладу як рады даць. Німаладу за што ўспаў на нас. Кді. Нямаладу дзе й браць усё. Сым. НЯМА'ШАКА (німашака, нямашака). Няма. Кл., Зуб., Сл., Поб., Байл., Барб., Вайц. НЯПЕ'УНЫ (н[е]пеўны, непёўны, ніпёўны). Што i нецікавы. Ніпёўна пшаніца, але трохі будзе. Н[е]пёўнае сало. Кл. НЯПРА'УДЗІЦЬ (ніпраўдзіць) II спраж. ('дж-у, -дз-іш). Зняпраўджвадь (параўн.: часам у публіцыстыцы—скажаць), расказваць не