трэба ў каголь узядь. іКХУ нас кажуць: надягіч. Барб. НАЧСУУКІ (начоўкі i нсічоўкі) толькі ў множн. Побач i ночвы (гл.). Барб., пае. Янкі Купалы, іКл. НАЯЗДЖА'ЛЫ (наяжджалы, на[е]жджалы). Супрацьлеглае тутэйшаму—прыезджы. Ён на[е]жджалы. Сл. УБарбарове багата на[е]жджалых, усё (усё) прымаікі. Барб. НЕБАГАДіКА (нібагатко(а), нябагатко(а). Памяншальнае ад небагата. Я нібагатко нёсла. К л. НЕБАРАЖА (небарака). Няўдалец, чалавек, якога сустракаюць няўдачы, якому спачуваюць, калі ён у бядзе. IK[л., Вайд., Хал. Ёты н[е]барака Пав[е]л,—i хворы, й дома абіжаюдь. іКл. НЕГАДО ўНЫ (нігадоўны i нігадоўны). Які (пра дзяцей, пра маладых хатніх жывёл) «не гадуецца» (хвароба, няшчасныя выпадкі i інш.). Вёльмі хлопчык нігадоўны. Кл. НЕГАЛЮ ўНЫ (нігалюзны, я[е]галюзны). Няўклюдны (пра чалавека, жывёлу). Нёйкі нігалюзны Мариін жаніх. Барб. НЕГАНЬБІ'ТНЫ (ніганьбітны, неганьбітны). 1. Паслухмяны, памяркоўны, хоць каму дапаможа. 2. Не грэблівы. Кл. НЕДАПЕТКІ (нідапіткі i недапіткі) толькі ў множн. Рэшткі таго, што пілі. Усё нідагпткі зьлілі таму п'яніцу. Пае. Янкі Купалы. Параўн