иы. 1. Ледзь трымацца (чаму-небудзь). Ліпёцьме (будзе ліпедь) гадкоў п'яць (старая хата). Хацёлі шчэ залётась перарабщь (студню), а вот ліпіць i сёні. Кл. 2. Пра чалавека — жыць не падаючы надзей на сілу, магчымасць працаваць i на працяглае жыццё. Ліпіць трохі, хіба толькі ў грыбу схадзідь. Барб. Параўн.: варняцца. ЛІСАПЕ'Т (лісапёт) мужч. Веласіпед. На лісапетах пакацілі нёкуды. Хал. УГлуск лісапётам пап'ёрса. Кл. У мове моладзі — веласіпёд. ЛІТО'Ш (літош, літош) мужч. 1. Літош — хто громка, моцна гаворыць. 2. У вв. Клетнае i Байлюкі было па адной сям'і, членаў гэтых сямей называлі літашы (літашэ — множн. лік). Тлумачаць, што гэтыя сем'і паходзяць з Літвы. Можна думаць: літош, літашэ — літовец, літоўды. Аб мове іх расказваюдь, што трошкі ні так гаварылі, трошкі ні такая гавара. Кл. ЛІХГ 1 (ліхі). Злы, сярдзіты. Вёльмі ліхі бугай, заб'ё, ні йдзі ты. Байл. Гадзі, што ліхой скуле. Cл. ЛІХГ 2 Дрэнны, зношаны прадмет, прылада. Ліхою сакёраю. Байл. Ліхая сьвітка. Сл. ЛГХА (ліхо, ліха) ніяк. Бяда, няшчасце. ЛІха на вас німа. Барб. Хай на вас ліхо нбидзе. Кл. Параўн.: Аднойчы ў Клятнянскай бібліятэцы была трупа моладзі, вучняў, слухалі перадачы мінскага радыё. Дыктар сказаў: «ліха танцавалі», «ліха сплясалі». Гэта выклікала