цэ). Сядзе, дзіцятко на ланб возьме. Ідзё, дзіця на ланё. Нёсьці на ланё (дзіця) перад сабою цяжко. Кл. ЛАНО'М (ланом). Прыслоўе ад ланб (гл.). Нанасіла трэсак поўну павёць i ўсе ланом. Кл. ЛА'СІЦА (ласіца) жан. Звярок ласка. К л. Г л. падласіца. ЛАТА 1 (лата) жан. Лата. Лата на лац[е]. Сым. ЛАТА 2 Множн. — латы. Тоўстыя жэрдзі, на якія насцілаецца страха i да якіх прывязваецца віткаю (гл.) салома. Лат навазілі й кулёў нагатавалі, — толькі крыць. Байл. ЛАХУ'ДРА (лахудра) агулън. Неахайны, апушчаны, няспрытны чалавек, лакіза (гл.). Хіба тая лахудра аглёдзіць хату? Ці даглёдзіць грады? Дак. ЛА'ШЧЫЦЦА (лашчыцца) -уся, -ыился. 1. Выяўляць, выражадь ласку да каго-небудзь. Дзёці скучылі, дак лашчацца. Барб. Каб здох (на сабаку)—бач, лашчыцца. Кл. 2. Паддобрывацца, падлізвацца (насуперак прыказцы: Не лай i не перапрашай). Кл. То наніпраўдзіў богвед чаго, а тагды лашчыцца прышоў. Кл. ЛETAP (лёгар) мужч. Бервяно, на якім спускаюць ці ўсцягваюць дах гонтавы; легараў два ці больш, залежыць ад памераў даху. Легар зламаўса. Кл. ЛЕТЧАНЫ (лёгчаны). Гл. злегчаны. Кл. ЛЕ'ЙЦЫ (лёйцы). Побач вожкі. Лёйцы ўсё парваліся. Зьвілі п'яцяро лёйцаў Кл