цэ). Сядзе, дзіцятко на ланб возьме. Ідзё, дзіця на ланё. Нёсьці на ланё (дзіця) перад сабою цяжко. Кл. ЛАНО'М (ланом). Прыслоўе ад ланб (гл.). Нанасіла трэсак поўну павёць i ўсе ланом. Кл. Л А'СІЦА (ласіца) жан. Звярок ласка. К л. Г л. падласіца. Л А Т А 1 (лата) жан. Лата. Лата на лац[е]. Сым. Л А Т А 2 Множн. — латы. Тоўстыя жэрдзі, на якія насцілаецца страха i да якіх прывязваецца віткаю (гл.) салома. Лат навазілі й кулёў нагатавалі, — толькі крыць. Байл. ЛАХУ'ДРА (лахудра) агулън. Неахайны, апушчаны, няспрытны чалавек, лакіза (гл.). Хіба тая лахудра аглёдзіць хату? Ці даглёдзіць грады? Дак. Л А'Ш ЧЫ ЦЦ А (лашчыцца) -уся, -ыился. 1. Выяўляць, выражадь ласку да каго-небудзь. Дзёці скучылі, дак лашчацца. Барб. Каб здох (на сабаку)—бач, лашчыцца. Кл. 2. Паддобрывацца, падлізвацца (насуперак прыказцы: Не лай i не перапрашай). Кл. То наніпраўдзіў богвед чаго, а тагды лашчыцца прышоў. Кл. Л E T A P (лёгар) мужч. Бервяно, на якім спускаюць ці ўсцягваюць дах гонтавы; легараў два ці больш, залежыць ад памераў даху. Легар зламаўса. Кл. Л Е ТЧ А НЫ (лёгчаны). Гл. злегчаны. Кл. ЛЕ'ЙЦЫ (лёйцы). Побач вожкі. Лёйцы ўсё парваліся. Зьвілі п'яцяро лёйцаў Кл
Дадатковыя словы
ланбм, лейцы, пяцяро, скўчылі
3 👁