В. Старая Буда /бліжэішыя ДАШ ІІ 899, в.Марозавічы, Г 901, в.Гусевіца, й 903, в, Чабатовічы /. На трэйці дзень Вллікадня мяртвы дзен** — ходзяць паміяаць. I на Радауніду ходзядь памінаць, уначалі мы н! хадзі- л і. Нерад Міхайлай у пятніцу дзяды сішромныя, на Крашчэння посныя дзяды i Траецкія дзяды. На Крашчэння гадалі: сапог скінідь i чараз забор кідаіць. Сарочку такую шыі i лаотавіцу устаулялі. На Крашчэння мароза гукалі, куццю пасвіцалі, тады куццю тую карові а;ддаюць«:Калісь на куццю клалі сена над окацірку. Хто выцегие даужэйшую саломінку, у таго доугі лён будзя. На Шчодру хадзілі увесь дзень, бегал i, пел i паладвокнамі. На Шчодру цыгане з казой хадзілі у нас калi сь. Насілі звязду, украскць i пащь. Куль саломы, як абіваўш, каласкі астаюцца. Іх на галаве звяжаш —■ краоіва. Цыгану дащь кнут, а цыганцы ляльку, i скакалі. Каліоь на Юр'я на расу карозы выгаяял! да сенца. Іыта, пшайіцу на Прачысту пасвіцаць насілі. У Верону иядзелю пасвіцаюць вербу. Етай вярбою зддобу выгаяяюць, дзяцей б'юць. ■На Уздзвілсанае оонда i грае усякімі цвітамі. Hi хадзілі у лес на Уздзвіжанне, змеі тады сабіракцца. Завітку завівалі у ляну, тады ён харощы, кажуць. На худобу, на чалавека завівалі ззвітку. ЗавІтку ват крыж на магілцы закапвалі. Той чалавек, хто рабіу, балеу i богу душу аддавау. Калісь у пятніцу ні прал! — грэх быу. С хаты выносілі самапрадку пад пятніцу. У пятніцу снуюць кроены, а ні.ткуць i ні прадуць. Ікону бралі, хадзілі кругом хаты, штоб дож пайшоу. Штоб доадс пайшоу, иада укінуць маку у тры калодцы. Удава сыпала мак* ' * V. ГЛай ламал|: клён, дубок. Наоілі у хату ад гразн. Як май паоохня, тады сена будзе суўое, а як паутыркае у хату мокры май ~ тады мокрэ сена. Плюшчай прыносілі, усади у хаце лажылі Як иатсохне —у адзёжу, у сундукі лажыл! запах хароаш. Як жабу уб'е — дож будзе. . . Да Пятра кукушка кукуе, Тры дн! да Пятра— кіяе
Дадатковыя словы
абіва^ш, бюць, вербну, су^ое, убе, юря, ібліжэішыя
1 👁