яны гінуць на зіму. ЁДКІ прым. Куслівы. Такіе едкіе сабакі усе ногі паабры-заюць. ЁРНІК м. Аір, плюшчай. Ернік га едом. пахучы. Ерніку панарываём КАБІКІ мн. Неядомыя грыбы. НАБУР м. Кабер. Бабур на вадзе такі, бу коўдра. БАРАКА к. Ивачка. Карова жаваку загубіла. Лутка прывязва-юць да галавы і ў рот, каб жавала. Як жавакі не жазацьме каро-за, то не жыцыне худобіна. БАЛАБШЧЫЦА Ж. Журботніца. Ах ты мая жалабшчыца, кожны дзень ходзіш на кладбішча, выем. КАЛЯЗЯЦТВО и. Балеззе. Прыладкалі з Маскву, наймалі хлап-чакоў, даставалі чарэп'е, калязяцтва. ЖВАКАЦЬ, ЯМАКАЦЬ незак. Хаваць. І зелле карова жвакае. Ка-рова зелле макае. ДАЦЬ незак. Чакаць. МОДЗЬ к. Машкара. НІВА мн. Жніво. У жніва прышлі. ДОЛуд м. Калуды. Колісь жолуд елі, сухі жолуд у чыгун, ра-запрэс, аццадзіцца, патаўчэш, падмешваецца ў хлеб. ПОРВАНЫ ми. Корны. Хорваны былі з дзерава, з дубоваго. ЖЫЛКА Ж. Быгучка-крапіва. Мыжка катора печэцца. ЗАВЕСІЦЦА зак. Павесіцца. ЗАВІЦА ж. Заліца, залоўка /сястра мужа/. ЗАГАРЛІВЫ прым. Заўзяты. Така загарліва ваша хазяйка, дай-жэ й цепер дзесяць баразён буракоў узяла. ЗАГІНУЦЬ зак. Заблуда Іцца, прапасці, знікнуць. Загіне ка-рова - стане пастух труб іць карова на голас ідзе. ЗАГЛУШ ж. Глухмень. Там заглуш крэпка. ЗАГРОБА Ж. Глухая затока ракі. ЗАГУКАЦЦА зак. Пачаць праяўляць стан цечкі пра свіини/. ЗАДУХО прим. Занадта. Задужо ужэ печа. ЗАДУХА. Задышка. Задуха на цебе напада. ЗА ТКМАТЫ прым. За іклівы. Буваюць у раду такіе заікматне. ЗАЙВЫ прым. Вольни, не заняты. У каго зайва кварціра, там вучылі. ЗАЙСЦІСА зак. Зайсціса на омерць. Прыйсц 1/дайсці да смер