брыкде. Б У злучн. Нібы. Туман, б у дым. Б УДЛО н. Быдлячына. Нап'ецца да будд ом дзелаецца. БУЙСГРЫ прым. Быстры, хуткі. БуЯстры конь — не дагнаць. БУЛЬБАЛАЧКА ж. Ьурбалка. Відно, дзе крыніцка, бульбалачкі ідуць. БУРЧАК м. РучаР /весиавн, паедя дажджу, крынічны/, притока. 8 лосуў бегуць бурчакі. Иаёду тым бурчаком. БУР* ЯН м. Вялік! ведер, бура. Град буў, бур* ян так i, усе пгдашло. / * / / БУСЬКО м. Бусел. Буські на дубох кублы роб іл i. Як бусько дзіця ок Lie, то трудны год, ях ейцэ — добры. За ейцэ хул ia хлеб, а за дзікя не купіш. БУСЛЕЙЯГКО н. Буслянятка. Дзеткі, побачце, хого скінуў бусько: ейцэ ці бусленятко? БУХАЦЬ незак. Гулка стухаць. Чулі, ях сын бухаў у дзверн? БУЦЕЛЬ ж. Бутля. ВАШ) прыол. Цяжка. ВАЗАЧ(М. Вазах. ВАЛА ХАТЫ прым. Калматы, эарослы валасамі. ВАЛОМ прыол. Навалам, имат. У магазіні вулом було кацюшак чорных. А рыба йшла валбы, сетку не вукаціць. ВАЛЯЦЬ незак. Валіць, рабіць павал. Лес валяй да ваэі. ВАРОТНІЦА к. Падваротніца. ВАРТ прым. Еірты, годны, пригодны. Іці не варт чалавёк. Ын не вартые ўжэ каровы дзеркаць. ВАРУХАЦЦА незак. Варуньцца. Як я варухаюса, то шчэ жыць можно. ВАУКАЧЭЧА ж. Ваўкі /мноотва/. ВЕЛІЧАК м. Даўгунец /пра лён/. ВЕРБНІК и. Верб алоз. Лозу, веровіх фал i. ВЕСЕЛУХА ж. Вяоёлка, радуга. Веселуха набірае воду, уояка нітачка у ёй, i зелёна, i красна; як краененыса, то набірае пагоду, а як зелёна — набірае негоду. ВЕСЦІСА незак. Сябраваць, гуляць. Лаўно ўжэ ведзецца э другім чалавекам. ( ВЕЧКА ж. Авечка. Вечкі дзержалі. ВЕШНІЦА ж. Правудак. Вевніца, дэе кароў на балонне ганяюць
Дадатковыя словы
бўцель, в^лом, вербвіх, гбд, крынічныі, лбсу, лёні, напецца, івесиавн, імноотваі, іпра
9 👁