н'а, с'енашнаіа i г. д. /Залессе i інш. Л Аднак гэта асаблівасць вытрымліваецца ў маўленні непаслядоўна. Внступае ў такіх умовах спалучэнне /чн/, /чн'/. Яно мае мееца ў прыватнасці ў запазычаных словах з рускай мовы: ручны, мелочная, кортачны, срочны, падсвёчн' ік, палётачны, зарёчны /Залеесе/; проз'н* ічны, срочна, киртачны, малс/чны, зарёчны, сум' iрачны, ручны /Покаць/; мучни, удочны, сочны /Куклічы/; ео1н'ечт,ы, срочна, картачны, малёчны* заочны, палотачны, точна, грочн'авы, н'ітлучна /Добрынь/; пачн'ё, срочна, картачны, малочны, зарёчны, точна, Лук(н'ічна/Гарадоука/; пракц'/чны, ерочна, н'ітлучна, кортачны, малочны, грёчн'авы, рачни, мучн'ік /Падаеоўе/; н'іўдочны, задачи' ік, н' ітлучна, то'чна, срочна, кёртачны, малочны,. грёчн' iвы, навучны /Дубок/. Вэльмі выразнай рысай мясцовай гаворкі з'яўляецца спалучэнне /с 'ц '/ у такіх умовах, як: Залеец' а, Пал*ёсц'a, Ан' icц'a, Хадосц'а, нарав' ісц'а, баіісц'а, купаіісц'а, лўчыец'а, верн' ісц'а, храбрьіец'a, вучыец'а, n' *раец' ірагаііс' ц'а, цагн' ісц'а, папрбеісц'а, вастанёсц'а, рупісц'а, прыб' ipaiicц'а,. трудз' ісц'а i г. д. Гэта асаблівасць эахоўваецца ў мясцовым вымаўленні ва ўсіх даследуемых вёсках. Для канеанантызму мясцовай гаворкі характэрна вымаўленне гука /з '/ у становішчы перад /ц '/ згодна з гукам /ж/ у асобных дзеяслоўных словаформах: рёзц'а, jesu'a, лазц'а, мазц'а i некаторыя інш /Залессе i і нш. /. Вызначае мясцовую гаворку наяўнасць у маўленні эычнага гука /ж/ у становішчы перад /ч/ у адпаведнасці з /г/ у дзеясловаў з асновай на зычны ў форме інфінітыва: б'ежч, л'ежч, межч, баре'жч, стрыжч, сц'арежч i інш., а таксами ў словах вытворных ад іх. Для мясцовай гаворкі характэрна спалучэнне зычных /с 'ц '/ у канцавым становішчы: хрибрас' ц ', г' ідае' ц', цес' ц ', бал' ёс' ц ', х*/трасц', л' ўбас' ц ', косц', злое' ц ', радасц' /Залессе/; терсц', косц', лубасц', рёдасц', бал' ее' ц ', цажаі'ц ', жалас'ц* /Поіўаць/; болшасц', лубасц' / косц', радасц', шррсц', влосц', млосц' /Куклічы/; госц', воблаец', радасц', шерсц', алое' ц ', хрорасц', кос: Ц;, Нёдасц', /Добрынь/; напас' ц ', радасц', шерсц', злосц', цесц', нахабнаўц', шее' ц ', л' \таг* ц' /Гарадоўка/; жаднас' ц', радасц', шерсц', злосц', нЧец', млосц', лубасц', м' /ласц' /Падаеоўе/; лбгкасц', рЦдасц', шерсц', злосц', цесц', госц', храбрее* ц' /Дубок/. г'алучэнне /сц' / выетупае таксама i ў дзеясловаў на зычны ў неа
Дадатковыя словы
icцa, ipaiicца, jesua, барежч, баіісца, бежч, в'ер, вастанёсца, вбблаец, вучыеца, вўчыец'а, галучэнне, грбчн'авы, грочнавы, грёчнавы, дбсц'а, ербчна, жаласц, зяўляецца, кбртачны, кйртачны, купаіісца, лазца, лежч, лўчыеца, мазца, малбчны, малсічны, мучнй, мучнік, н'іўдбч, навўчны, нахабна^ц, нечт, нітлучна, нічнаігарадоукаі, ніўдочны, палбтачны, папрбеісца, пачнё, поі^аць, пракцічны, прбз'н, прозн, рачнй, рупісца, рёзца, рўпісц'а, сбчны, сенашнаіа, србчна, сцарежч, сўм, тбчна, трўдз, удбчны, хадосца, храбрьіецa, хрйбрас, ца'г, цажаіц, ёсцa, ігарадоўкаі, ігі, ідобрыньі, ідубокі, іжі, ізалеесеі, ізалессе, ізалессеі, ікуклічыі, іласц, іпадаеоўеі, іпокацьі, іпоіўацьі, ісца, ітлўчна, ітрасц, ічні, ічі
0 👁