Дыялектны слоўнік Брэстчыны (1989). М. М. Аляхновіч

 ◀  / 297  ▶ 
ЗАКРОПКА ж. Закладванне чарвы. 'Матка хорошэ робыть закропку. Радзеж Малар. ЗАКРУТНЯ ж. 1. Прылада, якой зачыняюць дзверы. Ёго хата завждэ на закрутню зачэняна. Субаты Драг. 2. Сукаратка. Ныткэ покрутылыся в закрутні. Радастава Драг. 3. Памылка пры накідванні асновы ў бёрда. Як укінэцца одна i тры ныткі — зробыш закрутню, бо ныправыльно в бэрдо поступалося. Здзітава I Бяроз. 4. устар. Залом. 3 самого ранку закрутню побачыв у жыті, але боевся чыпэтэ. Сулічава Драг. ЗАКРЫЛЫНА ж. Перакладзіна над вушакамі. Говорить то шапка в двэрах, то закрылына. Хаціслаў Малар. ЗАЛАНІЦА, ЗЕЛЕШЦА ж. Грыб зялёнка. Заланіцы кучамі ростуць. Заполле Івац. Зеленіцы добрэ збіраць. Харава Пруж. ЗАЛЕГАЦЦА незак. Заходзіцца ад смеху. Так смеюцця, аж залегаюцца. В. Малешава Стол. ЗАЛЁГЛЯ ж. Аблога. Залежэно поле, чы залегля, лежыть два-три года. Гарадная Стол. ЗАЛЁТКОВЫЙ прым. Леташні. Шчэ е залетковуе сало. В. Малешава Стол. ЗАЛЕКОТІТЫ зак. Задрыжаць. Як зэкнуу на мына, шо я аж залёкотіла. Брашэвічы Драг. ЗАЛІЖОК м. Гл. залегля. Загрыбэ сіно на заліжкувы, бо дошч находить. Хмелева Жабін. ЗАЛОГА ж. Каўнер. У твоім пальтовы хвайная залога. Моталь Іван. ЗАЛУБЫЦІ мн. устар. Выязныя санкі. Батько бувало рубив людям залубыці хороши. Дзмітравічы Кам. Пуд шурыком у нас лыжат старыі залубыці, на іх колись йіздылы на кірмаш. Індычы Кам. ЗАЛЬІГАЦЬ зак. Залыгаць. Трэба коня залыгаць, бо поеду пд дрова. Велута Лун. Бачыш i ёго залыгав до роботы. Кустын Брэсц. ЗАЛЫГАЧ м. Вяроўка, якой залыгваюць жывёлу. Корову возьму залыгачэм поведу. В. Малешава Стол. ЗАЛЬВА ж. Маладое шчаўе. Зальва густо пазыходзіла, трэба прапалоць. Падлаззе Лях. ЗАЛЯДЫТЫ зак. Страціць апетыт. Залядыло малое, йістэ ни хочэ, можэ в магазінэ шо-нэбудзь купэ. Сварынь Драг. ЗАЛЯЗКО н. Прае. Цётка гладзіла залязком ручнікі. Хатынічы Ганц. Пазыч мне свое залязко. Навасёлкі Лях
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
14 👁
 ◀  / 297  ▶