Дыялектны слоўнік Брэстчыны (1989). М. М. Аляхновіч

 ◀  / 297  ▶ 
ЖЫВЭЦ м. Верабей. Жывэц сэдзеў на бэрозі, вэсёло чырыкаў. Угляны Бяроз. ЖЬІЖУНКА ж. Пякучая крапіва з дробнымі лісточкамі. Жыжунка росце по городах, вона міцно пычэцця. Шэбрын Брэсц. ЖЬІЛЁТКА ж. Брытвачка. Бацько купіў пачок жылеткаў голіціса. Шэйпічы Пруж. ЖЫМЧУЖЫНА ж. Пярсцёнак з прыгожым каменем. От гэту жымчужыну подарив мні батько, як шчэ мні восімнацэть літ було, то я i до гэтых nip ховаю. Мінянка Кобр. ЖБІНБ ж. Вяроўка, пры дапамозе якой бортнік лазіў на дрэва. Колись булы жэні, булы колоды з пчоламы. Хаціслаў Малар. ЖЫСЦЬ ж. Жыццё. Цяпер жысць зусім другая, як раныи. Кукава-Бор Ганц. ЖБІТКІ мн. Васількі. У тэбэ стоять давні жыткі. Нарвы шчэ коло дороги. Хомск Драг. ЖЫТНІСКО, ЖЫТНЫШЧЭ н. Іржышча. Пасуць ужэ каровы на жытніску. Дварэц Лун. На жытнішчы добрэ пасты, только в ноги кололося. Ляхаўцы Малар. ЖЫТНЫЦЬКА мн. зборн. Жыта, пшаніца. Жытныцька сіють на вышшых місцях, коб ни вымокло. Олтуш Малар. ЖЫТНЫЦЯ ж. Жытняк. Жытныця часом ростэ у жыты. Шэбрын Брэсц. ЖЬІТЫ незак. Знаходзіцца, затрымлівацца. Нэ живы у іх довго, прыходь додому, хутко будэмо вычэраты. Рагозна Жабін. ЖЬІЧКА ж. 1. устар. Чырвоная шарсцяная нітка. Жычку в косэ доставала, то нэтка чырвона. Сварынь Драг. 2. Чырвоная стужачка. Бачыла, якую жычку богату бацько з зароботкоў привёз Мані? Люсіна Ганц. ЖЭВГА ж. 1. Частка крэсіва (камень). Дай мні жэвгу, трут е. Хаціслаў Малар. 2. Падпаліна. Жэвга була колись на сподныці, а тыпэр сошла. Арэхава Малар. ЖЭМЭРА ж. Жамерыны. Выдавлюіцця восок, остаецця жэмэра. Хадасы Камян. ЖЭРЭБУК м. Аднагадовае жарабя. Натурлывый жэрэбук на дыбкі становыцця. Гершоны Брэсц. ЖЭРЭБЛЁ, ЖЭРЭБ'Ё н. Жарабя. У мэі кобылы малое жэрэбле. Ляхаўцы Малар. Жэрэб'е бігае по поплаву. Прылукі Брэсц. Памянш. ж э р э б л я т к о. Жэрэблятко було чырвоноі масті. Макраны Малар
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

жымчўжына, жьіжўнка, жэрэбе, жэрэбё, жэрэбўк
21 👁
 ◀  / 297  ▶