Дыялектны слоўнік Брэстчыны (1989). М. М. Аляхновіч

 ◀  / 297  ▶ 
ГНЭНУТЫ, ГНЭНУТЭ зак. Стукнуць, ударыць. Конюх гнэнув коня дубынкыю. Трудавая Іван. Ідэ з гочэй, бо зарэ гнэну тыба. Брашэвічы Драг. ГОВАС м. Авёс. У колхозэ вродэв добрэ говас. Парэччаў Пін. ГОВОД м. Авадзень. Ну ŭ говодыв много, зусім закусали скотину. Ляхавічы Драг. ГОВСЯНЫЙ прим. Аўсяны. На поли осталася говсяна солома. Гершоны Брэсц. ГОГУТ м. Гл. галагут. Ранэнько-ранэнько заспывав гогут. Маларыта. ГОДЭЖА ж. Адзенне. На ёму була чиста годэжа. Карсынь Іван. ГОЙДАЛКА ж. Гушкалка, арэлі. Поміж ліпамі била наша гойдалка. Лінова Пруж. Ужэ дід своім унукам i гойдалку зробыв. Гальцы Стол. ГОЙДАШКА ж. Toe ж. Ду самого вэчура гойдалысь діты на гойдашцы. Клейнікі Брэсц. ГОЙМАН м. Чалавек вялікага росту. Ходить той гойман, над головами бачыть, Карсынь Іван. ГОЙНЯ ж. Зграя. Воўчу гойню бачылі у тим колгозі. В. Малешава Стол. ГОКНО н. Акно. Гокна в гэтуй хаты вэльмы высоки. Пугачова Брэсц. ГОКО н. 1. Вока. Гоко болыть. Гершоны Брэсц. 2. Адтуліна ў жорнавым камені. Ни сип повнэ гоко, будэ ныриз вэрх сыпатыся. Ляхавічы Драг. ГОКУНЬ м. Акунь. Мо зловэмо гокуня. Востраў Пін. ГОЛГІТКІ мн. Казытанне. Вельмі ж баюса голгіткаў. Лыскава Пруж. ГОЛЕГА м. Сябар. До войны вони булы голегамы. Моталь Іван. ГОЛЁКА ж. Галіна. Дід з хлопчиком нисе голекы. Кавярдзякі Брэсц. ГОЛЁЧЧЭ н. зборн. Галлё. Сухое голеччэ валялося под ногами. Шэбрын Брэсц. ГОЛІЙ м., ГОЛБІВА ж. Алей. Голій прывызлы в магазін, трэба i собі купиты. Ляхавічы Драг. Голыва вжэ трохи горэныть. Гершоны Брэсц. ГОЛІЙНЫЦЯ ж. Посуд, у якім трымаюць алей. 1ды додому, приноси голійныцю i набэрэмо голію. Ляхавічы Драг. ГОЛОБЛІ мн. Аглоблі. Коло воза лыжать нови голоблі. Ляхаўцы Малар
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
20 👁
 ◀  / 297  ▶