Дыялектны слоўнік Брэстчыны (1989). М. М. Аляхновіч

 ◀  / 297  ▶ 
ШУБУСЬ выкл. Бултых. Шубусь водою ў воны. Шубусь у роў. Валішча Пін. ШУГАЙ м. Мяккі качан капусты. Гэты год у нас уродзілі шугае. Лінова Пруж. ШУГАЛІЙКА ж. Невялікая лодка. Вёсламі ездят, то мэньшынькіе шугалійкі. Здзітава I Бяроз. ШУЛЭНЬ м. Шуляк. Шулэнь покрав всі цюпынета. Пажэжын Малар. ШУЛЯК м. 1. Гл. шугай. Капуста гетого літа ны вродыла, одни шулякы позбырала. Выжлавічы Пін. 2. Нарасць на корані капусты. Шулякэ пунаросталэ. Радастава Драг. ШУРКА ж.ч ШУРЫК м. Павець. Коб ны гэта шурка, то дров у зыму ны роспалыв бы ныяк. Какорыца Драг. Прынысы з шурыка торфу. Дарапеевічы.Малар. Памянш. ш у р ч ы к. Батько рубае i носытъ дрова у шурчык. Дарапеевічы Малар. ШУСТА ж. Асцюк. Шуста пупала в око. Радастава Драг. ШУСТЯК м. Амецце. Шше шустяків добрэ нэ зняла. Макраны Малар. ШУХЛЯДА ж. Частка акна, якая ўстаўляецца ў аконны праём сцяны. Дзядзько Андрэй штосьці напісаў на шухлядзе. Азярніца Лун. ШЧАВЁЙ, ШЧАВЭЙ м. Шчаўе. Пашлі па шчавей. Нецеч Бар. У горшку варывся шчавэй. Рагадашч Іван. ШЧАВІТЫ зак. Сціснуць. Шчавіты обцэнькамі гвоздзя. У грудях шчавіло. Валішча Пін. ШЧАВУХ м. Гл. шчавей. Шчавуху наварылы молодого. Астрамечава Брэсц. ШЧЕРЁЦЬ, ШЧЫРЭЦЬ м. Чысты жоўты пясок. Взев в руку шчерцу. Арэхава Малар. На шчерцу добрэ лэжетэ i загоратэ. Там жа. Вуда чыста, шчырэць бачыш. Paдзеж Малар. ШЧО займ. Што. Думай, шчо робітымо там. Валішча Пін. Шчо ты хочеш з мене? Дрэбск Лун. ШЧОЛАК, ШЧОЛОК м. 1. Рэдкая частка варыва. Шчолаку не есць. Вялікая Гаць Івац. 2. Малочны суп. На вячэру маці зварыла шчолаку. Варанілавічы Пруж. Шчолоку навары. Доўгае Івац. ШЧОЛАЧАк m. Гл. шчолак. 1. Не хочаш есці гушчы, то хоць шчолачку папробуй. Падгорная Бар. ШЧОТКА, ШЧУТКА, ШЧЭТКА ж. Сівец. Шчотка — гэто белая, сухая, твэрдая трава, якая добрэ горыть. 18. Зак
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

шубўсь, шчавўх, шчўтка, шўрык, шўста
4 👁
 ◀  / 297  ▶