Дыялектны слоўнік Брэстчыны (1989). М. М. Аляхновіч

 ◀  / 297  ▶ 
ЧЭНЭТЭ незак. Начыняць чым-н. Чэняць тонкі кішкэ мнесом. Сварынь Драг. ЧЭТВЭРТЫНА ж. Чацвёртая частка. У мэнэ двенаццата доля, у тэбэ ж чэтвэртына була, хіба я нажыву на iŭ. Радзеж Малар. ш ШАБАЛДІТЫ, ШАЛДІТЫ незак. экспр. Гаварыць абы-што. Він шабалдів бэз толку. Перавысь Малар. Шо зоны таму шалдять. Вулька Сіманаўская Драг. ШАБЁШКА ж. Кашалёк. Він носыв у шабешцы оно копейкы. Кулякі Іван. ШАБЭЛЬ м., ШАБЛІ мн. Фасоля. Маем куліш c шабэлем вэльмі смашный. Яміца Малар. Маты пусадыла шаблі. Дубіца Брэсц. Маты наварила супу з шаблямы. Пажэжын Малар. ШАВЕЛЬ, ШЁВЕЛЬ m. Казытанне. Мой брат боіцца шаеелю. Запроссе Лун. Бона боіцца шевелю. КажанГарадок Лун. ШАДЗЕЛІК м. Кручок для вязания. Kyni ў крамі шадзелік. Падлаззе Лях. ШАЙНЯ ж. Сумка з лазовай або бярозавай кары. Покладзі ў шайню сала. Альшаны Стол. ШАЛЛТА ж. Салата. У городі ростэ шалата. Дружба Брэсц. ШАЛЁНЕЦ м. Шальнік. Шаленец — лечэбна трава. Камянюкі Кам. ШАЛЁПАТЫ, ШЫЛЁПАТЭ незак. Казытаць. Кынь шалепаты, я так боюся стого. Страдзеч Брэсц. Шось у мына за пазухыю шылёпае. Субаты Драг. ШАЛІВКА, ШАЛІФКА ж. Шалёўка. Завтра будым шалёваты шалівкою хату. Шэбрын Брэсц. У ёго посьля шалювання хаты осталося мныго досок — шалівок. Хмелева Жабін. Шаліфкою, обіваты хату. Азяты Жабін. ШАЛІНЁЎКА, ШАЛІНОЎКА, ШАЛІНЬІВКА, ШАЛЯНІЎКА, ШАЛЯНЬІЎКА, ШЫНЫЛГВКА, ШАЛІФКА ж. Шарсцяная квяцістая хустка. Сын прынёс маці квяцістую шалінеўку. Баравікі Лун. Гэта шаліноўка ідзе табе да твару. Нецеч Бар. Дівчына була в хорошій шалінывцы. Гутава Драг. Шалінывку зав'езують тоды, ек холодна погода. Ляхавічы Драг. Трэба завязаць шыляніўку. Панкі Івац. На свято вона зложыла новэ пальто i
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

завезують
6 👁
 ◀  / 297  ▶