Дыялектны слоўнік Брэстчыны (1989). М. М. Аляхновіч

 ◀  / 297  ▶ 
ФЭДЭРКО м. Божая кароўка. Діты, колы побачать або зловлять, то трэндычуть: «Фэдэрко, фэдэрко, пэнь чы колода, скажы, шчо будэ — дошч чы погода?» Каўбы Пін. х ХАВІР м. Aep. Поосушувалы всі болота, той хавіру ны стало. Судзілавічы Бяроз. ХАДАК m. Скураны лапаць. Для нас i хадак быў.вялікай радасцю. Малахоўцы Бар. ХАЛАКЦІР m. Характар. Плахі ў цебэ, чоловечэ, халакцір. Давыд-Гарадок Стал. хАЛЕВАТЫСЯ незак. Убірацца, прыхарошвацца. Став халёватыся на нэділю. Пескі Кобр. ХАМЁЛЦЫ мн. Чышчаная бульба. Хамелцы смачные зварылі. Мачуль Стол. ХАМІЛЬ ж. Прозвішча. Як твая хаміль? Мікашэвічы Луи. ХАМУЛЬ-ХАМУЛЬ выкл. Ціха, непрыкметна. Хамульхамуль за вугол i ўтёк. Валішча Пін. ХАНАБЭРЫСТЫ прым. Ганарлівы. Та дзеўка ханабэрыстая. Рамель Стол. ХАПКІ прым. Хуткі, прагны. Геты чоловек хапкі до дзела. Цераблічы Стол. ХАТНЫСКО н. Месца, дзе стаіць ці стаяла хата. Хатныско пана деты булі роскопалі, понаходылі много ўсёго. Валішча Пін. ХАЎКАЦЬ незак. Пазяхаць. Мусіць, ты сягоння не выспаўса, што хаўкаеш? Роўбіцк Пруж. Зноў буду хаўкаць. Чудзін Ганц. ХАХНУТЫ зак. экспр. Прапасці. У одной ямы ўсе картоплі хахнулі, погнылі, a ў тых не, бо воду поспускаў i добрэ, шо так зробіў, бо моглі хахнуты. Хваросна Пін. ХАЯЦЬ незак. Прыбіраць у пакоі. Ты вжэ хаяв вэліку хату, чы мо сены? Пасянічы Пін. ХВАЙНО, ФАЙНА прысл. Добра. У хаті було хвайно. Ваўкаставец Кам. Oŭ, хвайно noe. Цераблічы Стол. Файна было мне ў гасцях. Заліпенне Лях. ХВАЙНЫ, ХВАЙНЫЙ, ФАЙНЫ прым. Добры. Коля хлопец хвайны. Малахоўцы Бар. Муя пудрушка хвайна. Радастава Драг. На хвайным коні ездзіць наш старшыня. Роўбіцк Пруж. Якая хвайная хустка. В. Мале
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

хамўль-хамўль
18 👁
 ◀  / 297  ▶