Дыялектны слоўнік Брэстчыны (1989). М. М. Аляхновіч

 ◀  / 297  ▶ 
УПОР м. Упарты чалавек. Такі упор, ныкого ні слухае. Падкраічы Бяроз. УПОРЫНЫ мн. Брусы, якія ўпіраюцца ніжнім канцом у папярочныя бэлькі, а верхнімі падтрымліваюць вільчак. У пор ыны трэба ставіты добрые, моцные. Лагішын Пін. УПУХА I ж. Пласт сена, які абвісае са стога. У пуха упустэлася. Радастава Драг. УПУХА И ж. Абшыўка ў кажусе. У пуху ду чорнуго кожуха робять білу. Бабічы Кам. Памянш. у п у ш к а. И хочу собі зробыты кожух з упушкою. Кустын Брэсд. УПЭРШ прысл. Спачатку. Шчо ты ўпЗрш рабіла? Роўбідк Пруж. УРАД м. абрад. Сваякі жаніха, якія прыязджаюць да маладой. Ужэ ў рад поехаў. Адвержычы Стол. УРЁЧОК м. Паліто ці армяк з саматканага сукна. Діт зымою носыть свуй старый уречок. Індычы Кам. УРУН м.9 УРУНА ж. Рунь. На уруны позно осэнню скотыну пасуть. Валішча Пін. У рун — то озімые ўзыйдуць. Рубель Стол. 3 уруны стожка нэ кладуть. Каўбы Пін. УС МЫ К АТЫ незак. Уцягваць. Усмыкаты нытку ў голку. Усмыкаты сено ў хлеу. Валішча Пін. УСНЩА ж. Асдюк у жыце. Усніца ў око упала. Рубель Стол. УСТЫЛКА, УСЦЁЛЬКА ж. Вусцілка. За місяць устылку згноів. Кустын Брэсц. Положы усцельку з сукна в чобот. Вялікая Гадь Івац. УСЯДНО прысл. Усё роўна. Я ўсядно пярамагу яго. Агарэвічы Банд. ЎТ АЛОВ АТ ЫСЯ зак. Модна стамідда, змарыдда. Уталовався за дань коло таі роботэ. Субаты Драг. УТЁР, УТОР ж. Жалабок у ніжняй частды бочкі, у які ўстаўляецда дно. Шоб уставітэ дно, трэба зробэтэ утёрф. Павіддё Кобр. Утор г это такій вырэз у бочцы. Камароўка Брэсд. УТОРIК прысл. Пазалетась. Уторік я жэв у сэловэ. Арэхава Малар. УТОРОПЫТЫСЯ зак. Угледзецда, уставідда поглядам. Чого він уторопывся на мына? Субаты Драг. УТОЧНЫЙ прым. Папярочны (пра нітку, якая ідзе на ўток). Попэрок основы — уточная нытка. Здзітава I Бяроз. УТРАВЁТЫСЯ, УТРАВЫТЫСЯ зак. Унадзіцда, панадзіцда. Утравевся в гурот, ек вэпрык у бульбу
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

упўха, урўна
11 👁
 ◀  / 297  ▶