Дыялектны слоўнік Брэстчыны (1989). М. М. Аляхновіч

 ◀  / 297  ▶ 
СЫСЬКА ж. Матачнік. Сыська вжэ вэлыка, гляды, коб нэ выйійла матка, а то будуть роітыся пчолы. Ланская Малар. СЫТ А ж. 1. Вада з мёдам. От чэ цверга до су боты нічого не кушаюць, толькі тую сыту. У цёаленькой водзе росколоцяць мёду i п юцъ. Ха реже к Стол. 2, Страва з кавалачкаў хлеба, пакрышаных у салодкую ваду. Сыта смачная, діты ei раній любылы, топіро то чоколад, то цукеркі. Хмелева Жабін, 3. Страва з цёртага канаплянага семя. Высушила коноплі, потовкла, розвэла на воде, то зо в эм сыта. Варымо шэ гороховую сыту на помінкі. Ба~ стынь Лун. СЫТНЫ К м. Чарот. Муй батъко накусыв хвуру сытныку. Макраны Малар. У нас на берозь мну го сытныку. Діты его рвутъ i id ять, Спорава Бяроз. СЫТЫЙ прым. 1. Тлусты. Як зварыш з доброго мяса, то сытый боршч, хоч стань на том борьичу. Харомск Стол. 2. Адкормлены, тоўсты. Сыты гэты чоловік, а був жэ худызны. Матыкалы Брэсц. СЫЧЫКІ мн. Смажаная бульба. Добрые цепер сыныкі, аж хрусцяць. Любань Лун. СЭКАЧ м. 1. Сякач. Возьмы сэкача i посэчы коровам бураків. Гальцы Стол. 2. Прылада капаць бульбу. Сэкач буу тупы, ны ішоў у землю. Баравікі Лун. СЭЛ ЮХ, С ЭЛЯХ м. Качар. То качка, а то сэлюх. Сварынь Драг. С элях дэеь отстав, качкы коло хаты, а ёго ныма, коб машына ны забыла. Барычэвічы Пін. СЭРЦА, СЭРЦЭ н. Стрыжань. Сэрца ў карандашы зламалася. Дзераўная Бар. Вырвалі моркву, а ее усэ сэрцэ потрухляло. Хваросна Пін. СЯВКОТІТЫ незак. Пішчаць. Малыі гусынята еявкотять, гусыня еявкотыть. Радзеж Малар. СЯХОТІТЫ незак. 1. Бліскаць. Дывыся, як шось сяхотыт. Чвіркі Кам. 2. Блішчаць. Брошка аж сяхотыть. Кустын Брэсц. СЯХОТНЯ ж. Маланка. Цілу ныч сяхала сяхотня. Чвіркі Кам. С'ЯЧЫК м. у стар. Брошка. Вона прышпіліла на свою сукенку сячмк. Рубель Стол
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

сячык
9 👁
 ◀  / 297  ▶