Дыялектны слоўнік Брэстчыны (1989). М. М. Аляхновіч

 ◀  / 297  ▶ 
Даўней следі булы смачные, шмальцувка особлыво. Кустын Брэсц. СЛЁПОТЭНЬ, СЛЁПЭТЭНЬ м. Дзікая пчала. Слепотэнь.до дуба леціць, мо там у дупле гнездо. Горталь Івац. Слепотэнь — это дзікая пчола, не своя у садзе. Бастынь Лун. СЛЕПАК, СЛЫПАК м. Сляпень. Слепак укусэв тэлушку, І вона погезувала. Арэхава Малар. Слыпакы напали на скотину, вона позадирала хвосты. Камянюкі Кам. От напыклы слыпакы ноги. Судзілавічы Бяроз. СЛЕЗБІНА ж. Сляза. 3махнула слёзыну i зноў заспивала. Судзілавічы Бяроз. Слёзына на воку, во-во капнэ. Падкраічы Бяроз. \ СЛШЧЫК, СЛОНЧЫК, СЛУНЧЫК1 м. Маленькі ўслон. Бабця сыділа на слінчыкувы i чистила картоплі. Індычы Кам. Батько зробыв слончыка. Гершоны Брэсц. На слончыку седзела малая. Дварэц Лун. Дасы нам слунчыка сісты? Рыкавічы Жабін. СЛОВІК м. Слоік. Купіў словіка c павідлам. Гарадзішча Лях. СЛОКІТА ж. Непагадзь, ўслата. Слокіта такая на двары. Гошчава Івац. СЛОН м. Услон. У нашой хаці два слоны поўз вокны стояць. Любань Лун. У кутковы стуяв слон. Падбела Кам. Коля стэны стояў доўгі слон. Лінова Пруж. Памянш. с л о н а к, с л 6 н о к. Слонок стаяў каля стала. Ліпск Лях. Нідэ мій слонок подівса. Парэчча Пін. СЛОНЦО н. Сонца. Слонцо свеціць летам жарка. Заліпенне Лях. СЛОТА м. i ж. Назола. Одчэпыса, слота, нэ оттараскаесса от тэбэ. Каўбы Пін. Пристала тая слота. Кустын Брэсц. СЛОНЭШНЫК м. Сланечнік. Вэлыкі выросли слонэшныкі. Гершоны Брэсц. СЛЫВКА, СЛЫЎКА ж. Сліва. Сливки ростуть у городи. Лісяцічы Пін. На мыжі росла сливка. Рагадашч Іван. Сліўкі старые выкопаці можна. Шылін Бяроз. СЛЫЖКА ж. Кавалак (сала). Позычыв у сусіда слыжку сала. Смольнікі Іван. Дайтэ слижку сала. Карсынь Іван. ; СЛБІЗА ж. Тое ж. 3 дижы достали слызу сала. Ляхавічы Драг. СЛЫПОТІТЫ незак. неадабр. Ліпнуць да дарослых, уважліва слухаць іх размовы. 1ди почитай кніжку, ны
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

слўнчык
19 👁
 ◀  / 297  ▶