на сало/ пародзістыя. Бакуны. ' Асмолак м. Асмалак. У нікаторых вёснах называлі галавешкай, а ў нас - асмолкам, ім сувальскія пільшчыкі націралі шнурэ, значылі калоду. Караневічы. Аснісека (асьнісека) ж. Доўгая пуга, якой паганялі валоў (устар.) Тады Сцяпан Бычок падняў аснісеку, што валоў паганяць, i давай сцёбаць жонку, што сляпому жабраку нічого ні дала. Капцёўха. Асны мн. Маленькія, недаразвітыя зачаткі пярынак (застаюцца пасля абскубання на целе курыцы, качкі, ryci). Як аскубеш курыцу, та застаюцца аснэ, іх тулькі нажом можно павырываць ці асмаліць на агні. Круглікі. Асипаць зак. Акучыць (бульбу, буракі). Hi ўспеў, халера, бульбу асыпуць, a ціпер перарасла, ні улесці.Капцёўка. Асыпиць незак. Акучваць. Пасля гэтаго дажджу ні шкодзіло б буракі асыпаць. Хамякі. Асипка ж. Мука грубага памолу з аўса i ячменю для жывёлы. Як асыпка есць, та i паршука можно выкарміць, йк кажуць: „Kapмі свіню/мукой, та пойдзя рукой". Дарашэвічы. Асяніна ж. устар. Звычай у сялян: восенню (на дзяды) даваць папу, пастуху, карчмару i настаўніку збожжа i бараніну. На дзеды калісьці ў нас пастыр хадзіў па асяніне, давалі яму па лусце хлеба, па сем хунтаў жыта, нікаторыя гаспадарэ давалі па лапаццы бураніны. Лаша. Асянюк. M. Баранчык, які нарадзіўся восенню. 3 асянюка тонкая гаўчынуа, на кажух ні гадзіцца. Свіслач. Асянючок м. Toe, што i аслнюк. Асянючка пакідалі на зіму, кап падросу. Карозічы. Атвой м. Плынь ракі, якая адносіць ад берага на сярэдзіну. i папаў на атвой, чысто выбіўсо c сіл, думаў, ні даплыву да берага. Селюкі. Аточына мн. Унутранае сала з кішак свінні. Аточыны некалі ператаплялі i на салі пяклі аглаткі. Зарыца. Аўсюг м. (i аўсюга, ж. Аўсюк (пустазелле). Даўней ніяк аўсюгу ад гаўса ніхто ні аддзяляў, ціпер паліваюць - i прападае. Пагараны. r Афэйданы дзеепрым. Замазаны, забруджаны. Гэто такого ўжэ складу чалавек, вечно афэйданы лазіць. Салаўі. Афэгндацца зак. забрудзіцца. Зусім афэндалася каля свіней. Рацічы. Афэрма м. Уродлівы чалавек. Але i афэрма, хто за яго замуж пёйдзд. Караневічы. Афяра ж. Ахвяра. Мне твая афяра ніпатрэбна, я ні жабрачка. Балічы. Афяру даваць - рэлігійны абрад, у пятніцу, перад Вялікаднем, прыносіць у царкву кужаль, ручнікі, настольнікі i класці
Дадатковыя словы
асйпаць, асйпка, асып^ць, асыпйць, б^раніны, гаўчын^а, салоі, свінюімукой
6 👁