прым. - Шчуч., Гл., Лаг. (Сл. Гродз., Янкоўскі, Варлыга), ручны прым. - Гом. p., Жытк., Лельч. (НЛГ, TC, Мат. Гом.), рукаты прым. - Ушацк., Смарг., Жытк. (НЛ, Сл. Гродз., ТС), удалы прым. - Карэл., Смарг., Вілен. p. (СПЗБ), удалец м. - Віл. (СПЗБ), удалуха ж. - Круп. (СПЗБ), прыўдалы прым. - Зах.-бран. p. (Растаргуеў), дасужы прым. - Чэрв. p. (Шатэрнік), дасужны прым. - Пух. (ЖС), здатны прым. Лаг., Карэл., Свісл., Гродз. p. (Варлыга, СПЗБ, Цыхун, Насовіч), мэт м. іран. майстар' - Бял. (Яўсееў), дока Чэрв. p. (Шатэрнік), махер м. іран. - Зэльв. (Сцяцко), спец м. 'спецыяліст, майстар' - Бял. (Яўсееў), рамёснік м. 'хто мае нейкі талент у руках'- Лаг. (Варлыга), хібётніца ж. 'якая ўсё вельмі добра ўмее рабіць' - Браг. (3 нар. сл.), ткачыца ж. 'здольная да ткання' - Сманен, р. (Дабравольскі), танкапрадзіца ж., танкапралля ж. 'якая тонка прадзе' - Смален. р. (Дабравольскі), самадзёлка ж. 'якая ведае простае рукадзелле' - мясц. (Насовіч), стагавік м. 'той, хто ўмее добра складаць сена ў стагі' - Гл. (Янкоўскі), вазавік м. 'той, хто ўмее добра накласці воз сена' - Гл. (Янкоўскі), рукадзёльніца ж. 'жанчына, якая займаецца рукадзеллем' Навагр., Дзятл. (Мат. Гродз.), каца ж. 'здатная, умелая жанчына' - Віл. (СЦБ), хгбётны прым. 'здатны, умелы' - Гом. р. (НЛГ); дзелавы, умелы: дзелавы прым. - Смарг., Паст., Беластоц. р. (СПЗБ), дзелаваты прым. - Лоеў. (Янкова), дзялок м. - Смален. р. (Дабравольскі), бхар м. - Бял. (Яўсееў), толковы прым. 'талковы, дзелавы' - Брасл., Вілен. р. (СПЗБ), путны прым. 'здольны, дзелавы' - Мсцісл. (Юрчанка), віхтовы прым. 'дзейны, дзелавіты' - Слаўг. (Н. сл-сць). Марудлівы, непаваротлівы ў працы Які павольна, без паспешлівасці працуе; няспрытны. карпач м. - мясц. (Насовіч, Станкевіч), карпун м. - мясц. (Насовіч, Станкевіч), мяліца аг. - Смален. p. (Насовіч, Дабравольскі), мялаваты прым. - Беластоц. p. (СПЗБ), капун м. асудж., капуха ж. асудж.- Мёр., Смален. p., Зах.-бран. p., Бял. (3 нар. сл., Дабравольскі, Растаргуеў
Дадатковыя словы
дасўжны, дасўжы, дзялбк, капўн, капўха, карпўн, пўтны, тбвы
4 👁