Чалавек. Тэматычны слоўнік (2006). Л. П. Кунцэвіч, В. М. Курцова, А. А. Крывіцкі

Крыч., Чэрык. (Мат. Маг.? H. сл-сць), баранавдк м. - Іўеў. (Мат. мін.-мал.), баранаўшчык м. - Рэч. (Мат. Гом.), баранавалок м. - Лаг., Смарг., Гродз., Пух., Чэрв., Браг. (СЦБ, Мат. Гродз., Мат. Гом., Мат. мін.-мал., Варлыга, Станкевіч, Шатэрнік), баранаўлок м. - Астр. (Мат. мін.-мал.), баранавалока м. - Уздз. (СЦБ, Мат. мін.-мал.), баранавалдчнік м. Валож. (СЦБ, Мат. мін.-мал.), валачылыйчык м., валачьілыйчыца ж. - Мсцісл. (Юрчанка), скарадзьбіт м., скарадзьбітка ж. - Віц. p., Мсцісл., Бых. (Мат. Маг., Станкевіч, Юрчанка). Вартаўнік Чалавек, які ахоўвае што-н. стораж м. - усх.-маг. p., Лаг., Слаўг., Чач., Стол. (TC, ГЧ, Бялькевіч, Варлыга, Мат. апыт.), старажак м. - Гом. p. (НЛГ), сцеражэннік м., сцеражэнніца ж. - Мсцісл. (Юрчанка), вартаўнік м. - Віц. p., усх.-маг. p., Лаг., Чэрв., Смарг., Шчуч. (СПЗБ, Бялькевіч, Варлыга, Каспяровіч, Haсовіч, Станкевіч, Шатэрнік), вартаўшчык м. - Паст. (СПЗБ, Насовіч), вартавы м. - Лаг. (Варлыга), каравулыйчык м. Смален. p. (Дабравольскі), калавуршчык м. - мясц. (Hacoвіч), калавур м. - Паст. (СПЗБ), калавурны м. - Глыб. (СПЗБ), аб'ёздчык м. 'вартаўнік, які пастаянна аб'язджае, ахоўвае вялікі ўчастак чаго-н.' - Віц. p. (Каспяровіч), naдзённы м. 'стораж, які працуе ўдзень' - мясц. (Станкевіч), днювальны м. 'той, хто вартуе ўдзень па чарзе' - мясц. (Насовіч), клікун м. 'начны стораж, які павінен перагуквацца з іншымі вартаўнікамі: Варта!' - мясц. (Насовіч), вёрнік м. 'стораж-прыёмшчык у арцелі рыбаловаў, якога прызначаў гаспадар промыслу, каб рыбу не кралі' - Стол. (ТС); вартаўнік палёў i сенакосаў: палявік м. - Слаўг., Жытк., Стол. (ТС, H. сл-сць), палёвік м. - Жытк., Стол. (TC), палявёц м. - Чэрв. p. (Станкевіч, Шатэрнік), палявы м., палёвы м. - Іўеў., Навагр., Стол. (ТС, ЖНС, Сл. Гродз.), паплаўнічы м. - Дзятл., Бяроз., Іван., Драг. (ДСБ, Сл. Гродз., Шаталава, Мат. апыт.), паплаўчы м. - Іўеў. (Сл. Гродз