Беларускае дыялектнае слова (1975). Л. Ф. Шаталава

 ◀  / 210  ▶ 
КО'НБЩ А ж. Драўляная палачка з зарубкай, якую прышывалі на рагу торбы. Па вуглах у торбі прышывалі конбіцы, а да конбіцы прышывалі лямкі. Якубова Рас. KO'HIK ж. Жэрдка, падвешаная ўверсе перад печчу. Повесь коротыша коло пэчы на конік, хай сохне. Бастынь Лун. КОНЬ ж. Верх страхі, дзе сходзяцца скаты. Пыцікла на кані крыша, нада пакрыць. Вароніна Рас. КО'НЮ Х ж. Шуляк. Конюх усіх кур подрав. Бастынь Лун. КО'ПЕЛЬ (ко'пэль) ж. Гразкае балота, на балоце лужына. У болота мнэго копэлёу, i ў тых копэлях мнэго рыбы. Горек Бяроз. КО'ПКЛ ж. Ямка ў печы. Заграбі. ў копку жар с печы. Заазер'е Віл. КО'РАНЬ ж. Ляда, расцяроб. Выкапаем усе карча с-пат лесу І сеям на корані жыто, авёс, ячмень, І добра растуць. Міратычы Кар. КО'РБА I ж. Від свярдзёлка. Корбай трэба круціць дзіркі ў дошцы. Міратычы Кар. КО'РБА II ж. Жалезны прут у калаўроце, на якім круціцца кола. У калаўротку сучка надзета на корбу i круціць коло калаўротка. А корба ўкручана ў ручкі калаўрота. Міратычы Кар. КОРХ ж. Мера таўшчыні (сала) па чатыры пальцы. Добра сало — корх тоўшчына на хібу. Бастынь Лун. КОРЧ м. Гронка (арэхаў). А на лешчыне много корчэў, а ў корча по 8—9 орэхэу. Бастынь Лун. КО'СТКА (кэ'стка) ж. Кадык. Пуд горлом кастка вэлыка. Азарычы Пін. КО'СЫ I мн. Валасы. Ідзі свае косы апстрыжы, а то уже велькія выраслі, як у пупа. Тульгавічы Хойн. От у галаве богата завялоса шамяшыны, аж косы белыя сталі, Шкураты Браг. КО'СЫ II мн. Парасткі без лісця ў гарбузах, агурках. Гарбузы разрасліся, якія доўгія косы папускалі. Моханава В.-Дзв. КО'СЫ III толькі мн. Доўгае пер'е ў хвасце пеўня. Дужа прыгожыя косы ў петуха. Моханава В.-Дзв. КО'СЫ IV мн. Карэнне ў цыбулі, часнаку. Цыбуля пусціла / зэмню косы. Азарычы Пін. КОСЬ-КОСЬ-КОСЬ выкл. Ужываецца, калі падзываюць каня. Барыскі Лаг., Заазер'е Віл;, Казлы Міёр., Моханава В.-Дзв., Вадоа В.-Дзв. КО'СЬКА ж. памянш.-ласк. Копік. Коська мой. Моханава В.-Дзв. КО'СЮ -КО'СЮ -КО'СЮ выкл. Тое, што І кось-кось-кось. Вадва, Касталомава, Моханава В.-Дзв. КОСЯ-КОСЯ-КО'СЯ выкл. Тое, што i кось-кось-кось. Бярозкі Хоц., Моханава В.-Дзв. КО'ТКА I ж. Кошка. Котка мяўкае, хоча есці. Паляцкішкі Вор. КО'ТКА II ж. Шчыкалатка. Вышай капыта ў майго каня заболела котка. Навасёлкі Свісл. КО У Б ж. Страўпік (у жывёл, птушак). Аддзяры касу ад коўба, а гады абдзірай жыр. Стайкі Барыс. Які бальшы коўб у парсюка. Тульгавічы Хойн. КО'УЫ К ж. Тое, што i коўб. У свіні буў большый коўбік, его ак напіхаеш, то ён расцегаецца. Бобрыкі Петр. Закруціла куру i коўбік пачьісціла. Шкураты Браг. КОУШ (кэўш) ж. Вялікая драўляпая міска. Даўней у кэўш налівалі обэд i обэдалі з кэўша. Бастынь Лун
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

kohik, заазере, конбщ, копель, копкл, копэль, корань, костка, косю, коуы, кэстка, пере
15 👁
 ◀  / 210  ▶