Беларускае дыялектнае слова (1975). Л. Ф. Шаталава

 ◀  / 210  ▶ 
ЗВАНКГ (звонкы') толькі мн. Бразготкі. Поехав у дружны до Мартосі, але на конёвы повэсыв звонкы. Горек Бяроз. ЗВАНЧА'К м. Частка драўлянага вобада. Нарабіў званчакоў у кола, а цяпер буду абот рабіць i спіцы ўганяць у званчакі. Паляцкішкі Вор. ЗВЕРАБО'И м. Травяністая расліна, якая выкарыстоўваецца як лекавы сродак. Зверабой — гэта добрае лякарства, яго трэба сабіраць на зімку. ён цьвіціць жоўтым цьвятком. Касталомава В.-Дзв. ЗВЕ'ТРЫВАЦЬ незак. Вымятаць калоссе з абмалочанага збожжа. Змалаціў жыта, а цяпер буду яго мятлой зветрываць, кап не было каласкоў, i веяць. Міратычы Кар. ЗВІТДЦА зак. Сееці (пра рой пчол). У Хведара выліціў мылады рой i звіўся ў ніх на бярозі. Моханава В.-Дзв. ЗВЯРШ ЧО'К м. Цвыркун. Раскрычаўся звяршчок за печу. Miратычы Кар. ЗГА'ГА ж. Пякотка. О, як мяне зтата пячэ, аш мне дрэнна. Паляцкішкі Вор. ЗГАНЯ'ЦЬ (згьшя'ць) незак. Тое, што i зветрываць. Раней чы.ч вещь, нада мятлой згыняць каласкі з жыта. Моханава В.-Дзв. ЗГАФКІ мн. Бульба з прыгаркамі. Згаркі з бульбы зняла, i натаўкла бульбяной кайлы. Вострава Мает. ЗГЛЬГМЗАЦЬ зак. асудж. З'есці. Ты надумай, ён жа ўеё малодзіва зглымзаў адзін, а другім І не пакінуў пакушаць. Моханава В.-Дзв. ЗГО'НІВАЦЬ незак. Тое, што І зветрываць. Мятлой згоніваім амеці з ячменя. Навасёлкі Свісл. ЗГО'НІНЫ (зго'нынэ). мн. 1. Горшае збожжа з зеллем, Калаекамі, саломкай. Многа зэрня в згонынах. Дзмігравічы Ка.м. 2. Дробная, перабітая ў час малацьбы еалома.. Ечмень змолотілі, a тэпэр мэтлой згоныны /солоср/о. Бастынь Лун. ЗГРАБА'ЦЬ незак. Скідаць гной з воза. Згрэбачам зграбалі із воз а на полі гной. Шкураты Браг. ЗГРАБЁНКА ж. Конская шчотка. Зера.бёнка коці згрзоваць. Шкураты Браг. ЗГРЭ'БАЧ м. Кручок для скідання гною на полі. Пазыч мне згрэбача, буду гной вазіць. Шкураты Браг. „.; ЗГРЭ'БВАЦЬ незак. Чысціць каня. Купіў грабёнку кощ; згрэбваць, а то ўсё пазычаў. Шкураты Браг. . ; j ЗГРЭ'БІНЫ толькі мн. Toe, што i згоніны ў 2-м знач. Ячмень змалаціў. Вазьму граблі i буду зграбаць згрэбіны. Моханава В.-Дзв. ЗГРЭ'БЛА (згрэ'бло) н. Toe, што i зграбёнка. Згрэблам чысцім коні. Паляцкішкі Вор. Купіў згрэбла коні чысціць. Ністанішкі Смарг. Дай згрэбло, надо каня згрэбваць. Міратычы Кар. ЗДАРАВО' (здорово') прысл. Холадна. Стасюк, оля, апранісё, а то здараво на двары. Навасёлкі Свісл. От здорово, ідзеш, a шчокі гараць от мороза. Бобрыкі Петр. От тэпэр так здорово, ноч холодна. Горек Бяроз. ЗДРАКАВА'ЦЬ незак. Пзаваць. Корову хвасты пазадзіралі i здракуюць, нельга ўдзержаць. Шкураты Браг. ЗДРАЧО'К м. Зрэнка. У оку е здрачок чорненькі, Бобрыкі Петр. Сегодні чаго ў цябе такіе велікіе здрачкі? Не, у ее маленькі здрачок. Тульгавічы Хойн. ЗДРАЧЫ 'ЦЦА (здрочы'цца) незак. Пзаваць. Я рады не дам, коровы здрочацца. Горек Бяроз
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

зверабои, згага, зганяць, згонынэ, згоніваць, згрзбваць, згьшяць, здракаваць, здрочыцца, зесці, ісолосріо
5 👁
 ◀  / 210  ▶