Беларускае дыялектнае слова (1975). Л. Ф. Шаталава

 ◀  / 210  ▶ 
ток. Азарычы Пін. Чэсала лён i по пять повэсом у руку І у десяткы поплела. Горек Бяроз. Д З ё -ДЗё -ДЗё выкл. Ужываецца, калі падзываіоць свінней. Ciмакава Кар., Моханава В.-Дзв. ДЗІРАГА' ж. Toe, што i дзермяза. Пашла ў лес i нарвала дзірагі, буду ўбіраць хату. Ністапішкі Смарг. ДЗІ'РСА (ды'рса) ж. Гірса. У етум годзе ў жыце дырсы богато понізу. Бобрыкі Петр. ДЗІЧ м. 1. Бародаўка. У лго много на руцэ дзічоў. Я вырызаў дзіч. Моханава В.-Дзв. 2. Чарвяточына па бульбіне. Паглядзі, як многа дзічоў на бульбіні, ды i сідзяць глубока. Моханава В.-Дзв. ДЗУ'ГЛІ толькі мн. Цуглі. Надо коня задзугляць дзутлямі, коб не понёс. Бобрыкі Петр. ДЗЮ Б (дзюп) м. Дзюба. Вялікі дзюп у коршыка. Старае Сяло Зэльв. ДЗЮ 'ГА (дюга) ж. Дуга. Возьмі дюгу i запрэжы коня. Азарычы Пін. ДЗЮ -ДЗЮ -ДЗЮ выкл. Toe, што i дзё-дзё-дзё. Стары Свержань Стаўоц., Барыскі Лаг., Заазср'с Віл., Лешня Kari., Бярозкі Хоц., Міратычы Кар., Моханава В.-Дзв., Мнюхі Міёр. ДЗЮ 'Ж Ы ЦЬ незак. Моцна ліць. На дварэ дождж дзюжыць. Шкураты Браг. ДЗЮ 'НЬДЗІЦЬ незак. Ссаць грудзі (пра дзіця). Вот дзюньдзя, дак дзюньдзя, цзлы дзень цыцку дзюньдзіць. Моханава В.-Дзв. ДЗЮ 'НЬДЗЯ м. i ж. Дзіця, якое любіць ссаць грудзі. Дзюньдзя ты, толькі i дзюньдзіш. Моханава В.-Дзв. ДЗЯ'ГА ж. Палоска ліпаван кары. Ідзі надзяры дзяг ліповых. Бобрыкі Петр. ДЗЯ'ДНА ж. Жонка бацькавага брата. У майго бацькі e брат, a ў брата e жонка, а яна мне будзя дзядна. Шкураты Браг. ДЗЯДО'К м. Прыстасаванне для звівання нітак, якос складаецца з бруска i ўстаўленых у яго двух слупкоў. Прынясі дзядок у хату, будзім ніткі звіваць i кросна ткаць. Касталомава В.-Дзв. ДЗЯДЬІ' I мн. Прымацовапыя да восі i трайні жалезныя пруты. У тырынтасі. ёсць дзяды, якія скрыпляюць вось с тырынтасам. Сяляўшчына Рас. ДЗЯДЬГ II (дідэ') мн. Нязжатыя каласы. Шчо ты дідэ покинула зімоваты. Добро жнз жныя, дідэ нэ стоят. Паплавы Бяроз. ДЗЯ'Ж КА ж. 1. Тое, што i дзяга. Вазьмі лутовыя дзяжкі І зматай у верч, намачы. Зашырокая дзяжка лыка, трэба кроіць вузецшую. Шкураты Браг. 2. Палоска. Выткала домоткана, одна суконна нітка, а друга порцяна, І ткала домоткана ў дзяжкі. Азарычы Пін. ДЗЯКА'Б (дзека'б) м. Спсжань. Дзекаб месяц, а снегу нема. 'Гульгавічы Хойн. ДЗЯ'ЛКА ж. Соткі, выдзелены для агірацоўкі ўчастак поля. Мне далі дзялку буракоў выпалаць. Ністанішкі Смарг. ДЗЯНІ'К м. Агароджанае для каровы месца каля хлявоў. У дзеніку' стыялі каровы, І там даілі іх. Сяляўшчына Рас. Выгані ка рое у на дзянік, буду даіць. Моханава В.-Дзв. ДЗЯ'ННА ж. Жонка бацькавага брата. Дзянна — гэта жонка майго дзядзькі, а дзядзька — брат бацькі. Бобрыкі Петр. ДЗЯ'НЦА н. Драўляная дошчачка, на якой крышаць сала, цыбулю. Вазьмі дзянца i пакрышы сала. Ваўкавічы Тал
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

дзуглі, дзякаб, дзялка, дзірса, дырса, заазсрс, стаўбц
10 👁
 ◀  / 210  ▶