Беларускае дыялектнае слова (1975). Л. Ф. Шаталава

ГІЧ м. Націнне. Картоппю пасадзіла пад ябланяюг дак яна пашла ў гіч, a картоплі не було. Шкураты Браг. Добры гіч порос на моркві, будэ добра морква. Бобрыкі Петр. ГІЧА'ННЕ (гіча'нё) н. Націнне. От добраё на моркві гічанё, а якая морква ■— нівядома, гічанё-то хорошоё. Міратычы Кар. ГІ'ЧАЧКА (гі'чэчка) ж. Стужачка. Прышываюць мнзго гічэчж до спаніцы ўнізу. Гічэчка одорвалася ў андараку. Азарычы Пін. ГГЧКА ж. foe, што i гірка. Одбілосо рыло ў куўшына, осталаса одна гічка. Бобрыкі Петр. ГЛА'БКА ж. Верхняя планка ў драбінах воза. Глабку spooin хвоёву, a ў главку набів лясточкі. Бастынь Лун. ГЛАБНЯ' ж. Аглобля. Падузы закладзі на тлабні. Стайкі Барыс. ГЛАЗУ'Р м. Сінька. Купіла глазуpy, хачу паглазурыць белую куртку. Моханава В.-Дзв. ГЛЕЧЦЬ (гле'іть) незак. Лячыць замовамі. Шэптун глеіть, шэптун усэ глеіть, вэн глеіть зубы, удар, жывэт. Бастынь Лун. ГЛЕЙКАВА-ТЫЙ (глейкова'тый) прым. Сыры, мокры. Овэс шчэ глейковатый, хай сохне. Бастынь Лун. ГЛЕ'ЧЫ К м. Гліняны гаршчочак з вузкім рылам i вушкам. Гаршчочак з адным вушком зовэм глечыком. Бастынь Лун. ГЛЕУКІ прым. Toe, што i глейкаватый. Плаце шчэ глёўкаё, грэбо коб пувісела. Бобрыкі Петр. ГЛІЗО'ВЫ Й прым. Ацеслівы. Глізовый хлеб бы камень — его сырый хлеб. Глізовый хлеб на ноздратый. Бастынь Лун. ГЛІ'ЦА ж. зборн. Ігліца. Много насыпалася гліцы пыд хвэйкой. Бастынь Лун. Асыпаецца із хвойкі гліца. Шкураты Браг. Пашоў дай гліцы назгрэбаў на падсцёл. Жахавічы Маз. ГЛУШ МА'НЬ ж. І м. абразл. Глухі чалавек. Мы цябе клікалі, клікалі, а ты, глушмань, ні адзывалася. Моханава В.-Дзв. rnbEўCAўHHbrK м. Кавалачак бульбіны, які застаецца насля здзірання яе на тарцы. Таркавала булбу, а глыжанчыкі пакідала. Бастынь Лун. ГЛЫ'МЩЫ прым. Глыбейшы. Гэты калодзеж глыбокі, а той глымшы. Паляцкішкі Вор. ГЛЮ 'МКА ж. Дзюба. У куры'цы ёсь глюмка, іна глюмкай дзяўбе авёс, ячмень. Ваўкавічы Тал. ГНАЕУКА ж. Дошка, якая кладзецца на калёсы пры вывазцы гною. На кары палажы гнаёўкі, будзім гной вазіць. Ністанішкі Смарг. ГНАЯ'НКА ж. Тое, што i гпаёўка. Калі трэба вазіць гной, кладуць на калёсы гнаянкі. Ністанішкі Смарг. ГН АЯ ўК А ж. Тое, што i гнаёўка. Палажы, на калёсы гнаяўкі І ець гной вазіць. Заазер'е Віл. ГНЁТ м. Груз для націскання чаго-небудзь Одтопыла кыслэ молоко, уліла ў торбу, завізала І положыла пуд гнёт, будэ отворэг. Бастынь Лун. ГН ІЛЕ'Ц м. Сапсаванае, тухлае яйцо. Узіла с-пат куры'цы гнілец, а ён разбіўся, дак няможна было сядзець у хаці, дужа смярдэела гнільцом. Вароніна Рас. ГН ІЛЯЧСУК м. Светлячок. Паглядзіце, як много гнілячкоў на купіні. Гнілячкі добра свецяць. Паляцкішкі Вор. ГНЯЗДО' н. 1. Калодачка з дзіркай на верхнім камені жорнаў, у якую ўстаўляецца ніжні канец млёна. У жорнах у верхнюм камене ў боцы е гняздо, куды ўстаўляецца ручка. Шкураты Браг. 2. Выемка