Ш АМЯШ Ы'НА ж. Перхаць. От у галаве багата эавялося шамяшыны, аж косы белыя сталі. Шкураты Браг. Ш АПАРНУ'ЦЬ (шыпарну'ць) зак. Шапнуць. Пычыкай, я табе хачу нештычка на вушка шапарнуць. Касталомава В.-Дзв. Мама мне шыпарнула на вуха, што возьміць міне с сабой. Моханава В.-Дзв. Ш А'ПАЧКА ж. Пладаножка жолуда. Жолуць сядзіць пяткай у шапаццы. Барыскі Лаг. У шапаццэ лежыць жолуд. Бобрыкі Петр. Жалудкі шчэ ня сыпаліся I шчэ у шапачках сідзяць. Шкураты Браг. Ш А'ПКА I ж. I. Перакладзіна над вушакамі (у войнах, дзвярах). На спада'к ставят два стоекы, а на стоекы клодэцца шапка, гэто усэ зовэцца яшчэком. Горек Бяроз. Паставіў вушакі ij дзвярах, а на верх палажыў шапку. Альхоўка Навагр. Поставів вушакі у дзверах i накрыв шапкой. Бастынь Лун. У ушаку шапка, на верее на ушакох ляжыць шапка. Паляцкішкі Вор. У вокнах пыставіў аўшакі i наверх палажыў шапку. Сяляўшчына Рас. 2. Верхні сноп, якім накрываюць бабку. Ідзі пыскідай шапкі з бабак, хай жыта сохніць. Моханава В.-Дзв. Састаў снапы жыта ў мэтлікі i накрый шапкай. Барыскі Лаг. Ш А'ПКА II ж. Брус у калёсах, які служыць асновай для драбін i ляжыць на восі. Шапка ляжыць на вузалаваку. Вузалавак І шапка скрапляюцца шворанам. Навасёлкі Свісл. ШАРАФА'Н м. Сарафан. На цябе добра будзіць мой шарафан. Ністанішкі Смарт. Ш АРГАЛО'М (шарголо'м) м. Вялікі вецер. Колі бувае большая бура, тоды бувае i большы шарголом. Шарголом дуе сільно. Бастынь Лун. Ш АРСЦГННЕ (шарсьці'ння) н. зборн. Доўгая шэрсць на карку свіней. Забіла кыбына, вырвала шарсьціння І буду дзелаць шчэтку. Даўгабор'е Рас. Ш АРШ О'К м. Слабы гук у вуллі зімой. Хадзіў пчол слухаць, шаршок чуваць, пчолкі жывуць. Касталомава В.-Дзв. Ш АРШ У'БЕЛЬ м. Спуск. Перш-наперш ачьиичаюць дошку шаршубелем. Навасёлкі Свісл. Ш АРШ Э'ПКА ж. Тое, што i шаршубель. Шаршэпкай посьле сокэры гэблеваты дэрэвыну. Посьле шаршэпкі трэбо гэблеваты гэбліком. Горек Бяроз. ШАСНА'СТКА (шэсна'стка) ж. Пасудзіна як мера вагі ў паўтара пуда. Зроблена шэснастка жыто мэраты. Горек Бяроз. ШАСТА'К. м. устар. Чалавек, які меў шостую частку зямлі ад надзела. Я паўгрунта, ці шостую частку, дастаў зямлі, i міне называла шастаком. Міратычы Кар. Ш АСТО'К м. 1. Жэрдка, падвешаная ўверсе перад печчу. Павесь кулёк на шасток. Моханава В.-Дзв. 2. Насціл у асеці для сушкі снапоў. На шасткі ставілі снапы сушыць. Вароніна Рас. Ш АСТУ'Н (шэсту'н) м. Сяннік,'набіты саломай. Трэба на пэл напхаці шэстуна, коб добрэ було спаті. Бобрыкі Петр. ШАСТУНЫ' толькі мн. Шамкі. Пазыч мне шастуны, поеду ў сваты. Азарычы Пін. Ш АСТУ'ХА (шэсту'ха) ж. устар. Шостая частка зямлі ад надзела. У его зэмны шэстуха ад участка. Горек Бяроз. Ш АСЦЕРНЫ (шасьцёрны) прым. Вытканы ў шэець нітоў (пра палатно). Шасьцёрныя радзюшкі ткуць у шэеьць панажоў i шэеьць нічальніц. Міратычы Кар
Дадатковыя словы
аргалом, астуха, даўгаборе, спадак, шаснастка, шыпарнуць
8 👁