Беларускае дыялектнае слова (1975). Л. Ф. Шаталава

 ◀  / 210  ▶ 
ПУ'НІШ ЧА н. Месца, дзе стаяла пуня. Тут у нас раней стыяла пуня, а цяпер асталося толькі пунішча. Сяляўшчына Рас. ПУ'НПАЧКІ мн. Адходы пры прадзенні кудзелі. Як многа пунпачак у кудзелі, дрэнна пычысала кудзелю. Сяляўшчына Рас. ПУППУЦІ' мн. Тое, што i пунпачкі. Кудзеля дужа дрэнная, многа пунпуцёу, i прасьці дрэнна. Моханава В.-Дзв. ПУНТЭ'ЛІК м. Звязак счэсанага І сплеценага лёну. Начасала лену i скруціла ў пунтэлік.' Заазер'е Віл. ПУНТЭ'ЛЬ м. Тое, што i пунтэлік. Начасала льну i скруціла ў пунтэль, хай ляжыць. Заазер'е Віл. ПУПЕ'Х (пуиэ'х) м. 1. Пупышка. Пупяхі на бярозі распускаюцца. Моханава В.-Дзв. 2. Сасок. Азарычы Пін. ПУПЕ'Ц (пупэ'ц) м. Пупок. Пупэц есть у пэвнэвы І гусёвы у сэрэдынэ. Горек Бяроз. ПУПЁЛ м. Патаўшчэние ніткі ў тым месны, дзе яна прыпрадзена. Прытык ссуніцца, i будзіць пупёл на ніццы. Паменшы дзелай прыгыкаў, будзіць меншы пуплоў. Ваўкавічы Тал. ПУПЛАВА'ТЫ И (пуплыва'тый) прым. 3 пупламі (пра кудзелю). Кудзеля пуплаватая, адны пуплы. Ваўкавічы Тал. П УПЛЫ ' мн. 1. Адходы пры прадзенні кудзелі. Вельмі кепская кудзеля, адны пуплы. Саламір'е Пол. Кудзеля ўся ў пуплах, тплькі пуплы. Вадва В.-Дзв. 2. Адходы пры прадзеіші воўны. Як многа пуплоў у воўне, дрэнна прасьці І дрэнная нітка, няроўная. Ваўкавічы Тал. ПУПО'К м. Ручка на кассі. Нада зьдзелаць у касу пупок. Стайкі Барыс. Паламаўся пупок у касе. Кдіралёў Стан Мін. Пры дзелай пупок да касідла. Раўбічі Мін. Зрабіў яленцавы пупок да касы. Моханава В.-Дзв. Зрабіў бярозавы пупок да касы. Кліпок Чэрв. ПУПРЫ 'ЦА ж. Жалезная пласцінка ва ўпадзіне верхняга каменя жорнаў, якая надзяецца на шпянёк ніжняга каменя. На верацяно надзяваюць пупрыцу, на пупрыцу накладаюць оерхні камянь. Навасёлкі Свісл. ПУПУГА'ЯЛА ж. Пудзіла. Пасадзіла буракі i пыставіла nyпугаялу. Якубова Рас. ПУПЯНО'К м. Сасок. Міратычы Кар., Азарычы Пін. ПУПЯШ О'К м. Пупышка. Шчэ бяроза не перацвіла, пупяшкі e, а як перацьвіце, тады будуць таўкачыкі. Во які вялікі пупяшок на галінцы. Навасёлкі Свісл. ПУ'РА н. Мера сыпкіх цел, роўпая тром пудам. У пуры було роўна тры пуды. Пурам мерылі бульбу. Прыдаў тры пуры бульбы, гэта дзевяць пудоў. Моханава В.-Дзв. ПУ'РХАУКА ж. Порхаўка. Як маладая пурхаўка, дык яна белая, а як пастарэя, дык з яе сып'щца карычневы пылок. Брусы Мядз. ПУРЫ 'НЫ мн. Чориыя парэчкі. Ідэтэ нарвэтэ пурын у школі, із цукрам вэльмі смачнэ. Азарычы Пін. ПУСТАКГ (пустаке') мн. Пустая ў сярэдзіне цэгла. Робяць i казённое гумно с пустакоў. Пустаке ляжаць. Міратычы Кар. ПУСТАСМЕ'Х М: Чалавек, які без прычыны смяецца. Во які пустасьмех, сьмяецца І сьмяецца; пакажы яму палящ, гэтаму пустасьмеху, хай пасьмяецца. Моханава В.-Дзв. ПУСТО'ЛЬГА м. Свавольнае дзіця. Свовзльнік гэтый, вэн пустольга, вэн усе дурэе. Бастыиь Лун
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

заазере, патаўшчэнйе, пуиэх, пупех, пупец, пуплаваты, пуплыватый, пупугаяла, пупянок, пурхаука, пустасмех, саламіре, сыпщца
10 👁
 ◀  / 210  ▶