Беларускае дыялектнае слова (1975). Л. Ф. Шаталава

 ◀  / 210  ▶ 
ПА'ЗАЛКІ (па'зылкі) толькі мн. Мыльная пена, якая застаецца насля мыцця бяліэны. Ацьцерла я лойны ў лугу, а пасьля асталіся пазылкі, пыдай рыскырач атапру ў пазылках. Ваўкавічы Тал. Мыла лайно, засталіся добрыя пазалкі, многа мыльнай пены, прасьцірні ў пазалках сьцірку. Касталомава В.-Дзв. ПАЗАУНІЧО'К м. Сталярны інструмент для вырэзвання пазоў (y вокнах). Пазаўнічком выразаюць пазы ў дзьвірах, вокнах. Навасёлкі Свісл. ПАЗАУНІЧОК-ЗАКЛА'ДНІК м. Toe, што i пазаўнічок. Пазаўнічок-закладнік, ім выпазоўваюць у раме пас, кап засоўваць шкло. Навасёлкі Свісл. П АЗДЗЕ'РНІК м. Кастрычнік. Месяц паздзернік — лён мяць. Паляцкішкі Вор. ПАЗДРАЧЫ 'ЦЦА (гюздрочы'цца) зак. Загізаваць. От ак жарко, гэ, корову поздрочыліса. Бобрыкі Петр. ПАЗЕ'М АЧНІК м. Сунічнік. Паземачніка многа, a паземкаў німа. Ністанішкі Смарг. ПАЗЕ'МКІ (позёмкі) мн. Суніцы. У сасонніку так многа паземак, к рас на-к рас на, Ністанішкі Смарг. Содраў берэсту i зробіў козубчыка i набраў у козубчык позёмак. Бобрыкі Петр. Нызбіралі цэлы каранічок паземак. Моханава В.-Дзв. Паземкі шчэ зялёныя, нельга сабіраць. О, якія пазёмкі крупный. Паляцкішкі Вор. ПАЗГЦЬ незак. Выразаць пазы. Ідзіця i пазіця балкі ны хату, нада яе дарублівыць. Якубова Рас. ПАЗУ'Р I (позу'р) м. Капыт. Задрала корова позур i нз можэ ходыті. Азарычы Пін. ПАЗУ'Р II (позу'р) м. Ногаць. Обрэж ты позуры, а то велькі дужэ. Болят мнэ яготкы, у пальцах коло позуроў яготкы. Горек Бяроз. От акі большый позур на пальцы. Бастынь Лун. ПА'ЗУХА ж. Манішка. Надо ўшыті ў пазуху гузікі. Зашпілі сваю пазуху. У сорочцы прышыла воротніка до пазухі. Азарычы Пін. ПА'ЙМА н. Жменя ачэсанага на шчотцы лёну. Я на сьвіную шчэтку ачысала аш дзесіць паймаў. Вазьмі адно пайма i зьвяжы ім кужаль. Моханава В.-Дзв. ПАКАЛЯ'ЦЦА зак. Забрудзіцца. Пашла ў песок, пакаляласа, у гразі пакаляласа. Жахавічы Маз. ПАКАЛЯ'ЦЬ зак. Забрудзіць. Не накаляй свае рукі. Нада ж пакаляць новую сукенку. Жахавічы Маз. ПАКАТО' м. Кола. Пылымалася пакато ў возі. Моханава В.-Дзв. Надзень пакато на вось. Купіў стан пакот на калёсы. Баронша Рас. Звалілася з восі пакато. Сяляўшчына Рас. ПАКАЦЕЛ м. Зубчастае кола ў пярэднім навоі. Закруці пакацёл, каб булд добра нацягнута палатно. Мнюхі Міёр. ПАКАЦЁЛКІ мн. Прадаўгаватыя брускі з колцамі, па якія падвешваюцца ніты. Надзела пакацёлкі, каб не рваліса шнуры. Жахавічы Маз. ПАКАШ РЫ 'ЦЬ зак. Памыць. Ну, што ты пакашрыла свае ногі? Да, пакашрыла, ужо белыя. Ністанішкі Смарг. ПАКІДА'НЕЦ (покыда'нэц, покідэ'нец). Муж, якога кінула жонка. Булы жэныхы: то удовэц, то покыданэц. Вон покыданэц, бо жонка покинула, i тэпэр жывэ один. Горек Бяроз. Вон — покідэнец, я не пойду замуж. Бастынь Лун
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

гюздрочыцца, пазур, пазуха, пакаляцца, пакіданец
8 👁
 ◀  / 210  ▶