ЕЙ-БОГУ выкл. Далібог. - Як табе, Манечка, адной ў мамкі? - Дзеўкі мае, падружачкі. Ей-богу, не адна, дайдушы не адна. ВП, III, 428; Навасёлкі Карм. EK прысл. Як. Яу кожа, эту лозу ек бурануў, да ек даў драпака ад mae лазы i не азірнуўся. ЛМ (176), 152; Старажоўцы Жытк. ЕКУРАТ прысл. Акурат. Бачыць, адкуль ни вазмиса бежыць лось и екурат кале зайца. СРБП, 24. ЕЛДЗІЦЬ незак, перан. Назаляць, маніць, ілгаць. Кукуй, кукуй, кукушачка, не елдзі, Нямножачка табе засталась кукаваць. АКБМ ГДУ; Забалацце Акц. ЕЛЕЦ м. Дрэўца з кветкамі i каласамі ў караваі /на вяселлі/. Звали нас елец вицъ, казалі мёд, вино пить. ГНП, 89; Звали нас елец вицъ, казалі мёд, вино пиць. ВП, II (877), 348; Параўн. елца. ЕЛЦА м. Тое, што елец Да калі мы елца вілі, Да усе мы бары выхадзілі.. В, 378; Дуброўка Гом. ЕЛЬНЯ зб. Ельнік. Ночка больша у чужое ельні Ды на ьиышках хваёвых. АКБЛ ГДУ; Галоўчыцы Нар. ЕНАРАЛ м. Генерал. Прыбеглі казакі, енералы. ЧК, II (134), 548; Перарост Гом. ЕПІСКАПІЯ (ЕПІСКОПІЯ) ж. Епіскапства. Пасля разбурэння города епіскопія перабралася ў Пінск, з Шнека ў Бабруйск. ЛП (383), 282; Запясочча Тур. ЕСТАЛЫСІ прысл. Столькі. Ну, хадзяін гэты пагладзіў сабаку i накарміў яго харашо, i падумаў, шчо не будзе мне ад пана абіды; ьичэ похвале пан, што на месце есталькі было ваўкоў забіта. ЧК, II (37), 211; Васільеўка Гом. ЕСТАНЬКІ (ЕСТАЧКІ) незак Есці /яду, ежу/. Хочаш естанькі, мая дачушка? В, 191; Хойн. Конічак іржэ Естачкі хоча, Панначка плача - Замуж не хоча. ЗП, 422; Навасёлкі Раг. Мархва Грыца Спалюбіла Ды естачкі паднасіла. ЖП (67), 99; Балотня Раг. ЕСТЫ (ЕСТЫЙ) займ. Гэты. Естый поп выскачыў із стала i гавора на прыкашчыка: - Куды ты з естым чалавекам ідзеш? ББК (162), 343; Насімкавічы Раг. За естым словам Жывіце з богам... ЗП, (409), 301; Вялікі Бор Жытк. ЕСЦІ незак. перан. Расходаваць. Спальваць. Ем я вугаль, п 'ю ваду, цягну абоз на сто колёс. 3 (2903), 333; Хойн