Фальклорны слоўнік Гомельшчыны (2003). У. А. Бобрык, Л. П. Кузьміч, Д. Д. Паўлавец, У. В. Анічэнка

ДРЭМА ж. Соня. Дрэма дрэмле под кудзелей, дрема под шовковой, устань дрэма, свёкар едзе. ООМГ, I, 531; Лучыцы Петр. ДУБ'Ё1 зб. 1. Дубовы лес. На тым востраве правагромны лес, дуб'ё. ЧК, II, 33; Шэрахаўская БудаЧач. ДУБ'Ё2 зб. Лодыр, гультай. Быў калісь у нашым сяле вельмі ляны чалавек, гультай, каторага за тое дражнілі дуб'ём. ЖАГ, 137; Ужынец Рэч. ДУБ'ІК м. Памяти. Дубок. - Садзіцеся, пчолкі, усе на дуб'іку то на дубЧку не памясціліся. Вал, И, 62; Карма. ДУБЛЯВАТЫ (ДУБЛЕВАТЫ) прым. Дуплаваты. Чому дуба не рубати, гио дуб дублеватый. ГНП, 14; Юркавічы Гом. ДУБЩЬ незак. Цягнуць сілаю. Брат сястру не любіць, Дай за ручку дубіць. А сястрыца ўпіраецца, 3 дружочкамі распрашчаецца. ВП, IV, 239; Залюцічы Жытк. ДУБШЯКА ж. Дубінка А быцъ табе дубінякаю, А з доўгаю дубінякаю, 3 чорнаю сабакаю. ВП, IV; Рассвет Акц. ДУБЯНЯТКА (ДУБЕНЯТКО) м. Памяти-ласк. Дубочак. На моры, на лукаморьи стаетъ три дубенятки. БС, V 85; ПераростДоф. ДУДЗІК м. Ласк. Дударык. Сядзіць дудзік на Калодзе да ў скрипачку грае. БФСЗ, 328; Міроненкі Калінк. ДУМАНЬКА ж. Ласк. Думачка. Схіліла /Кацечка/ галованьку ніжэй усіх, задумала думаньку горшай усіх. ПВ, 134. ДУМНЫ прым. Загадкавы. Соснився мне, мой сын, Сон дивный, прадивный, думный, прадумный. БС, III, 385; ВасільеўкаГом. ДУПЕЛЬ м. Дупло. Кукавала зязюля ў дупелі, пакінулі дзевачкуў чужыне. ПВ, 203; Мохаў Лоеўск. ДУПЛІКАСТЫ прым. Дуплаваты. Ішоў, ішоў ён лесам, стаміўся, астанавіўся каля дуплікастай асіны i ўздыхае цяжка. БФСЗ, 186; Краснаполле Рэч. Параўн. дупляністы. ДУПЛЯНІСТЫ прым. Toe, што дуплікасты. Добры дуб, ды дупляністы. ПП, II, 214; Гом. ДУРНА прысл. Дарэмна. Ён такі чалавек, што дурна не пракурыцъ, дурна не прап 'е, дурна не аблае. Выел., 51; Хойн. ДУРНІШЧА м. Зняважл. Дурыла. Ну, што ж, кінуў дзед быка. Ваўчышчы, дзе былі, дурнішчы. Усё нутро выцягнулі