ГЛАДУХА ж. Жан. да гладун. Маці гладуха, дачка красуха, а сын перабор пабег на двор. 3, 254; Жытк. ГЛАЖЫЦЬ незак. Грызці. - Да чыя жонка гожа, што зубамі ночаў гложа? ВП, II, 168; Дарашэвічы Петр. Хоць асінку гложу, да по волг ходжу. В, 120; Добр. ГЛАСНЫ прым. Галасісты. Прасватау сініцу, вераб'я сястрыцу, слічную, пракрасную i гласную пціцу. Жарт. II, 502; Гом. ГЛУСЕЦ м. Глушэц, цецярук. Забралі глусца и зайца да й пашлі да гасподы. СРБП, 312; Лучыцы Петр. ГЛЫБАЧЫН А (ГЛЫБАЧИНА) j чс. Глыбіня. Тут такая глыбачина, утапіцца можна. ГНП, 7; Гом. ГНАЦЬ незак. А Гнаць худу славу - распускаць плёткі, пляткарыць, нагаворваць. Щ ты мяне судзіш, ці ты мяне глудзіш, да другія ходзіш пра мяне гаворыш, да на мяне, дзяўчынку, худу славу гоніш! ЖНП, 222; Гом. ГНЕЗДЗЕЙКА н. Памянш. да гняздо. Там салавейка аблятае, на сад зялёны паглядае, дзе яго голубка гнездзейка ўе. ВП, II, 295; Гом. ГНЁТКА ж. Хвароба. Штоб цябе гнётка загняла! АКБМ ГДУ; Муціжар Калінк. ГНУЗДА а tc. Аброць. А стракаюцъ яго /Мікіту/ на дарозе вайкі ды i яго гавораць: — купец Мікіта! Бяры гнузду i йдзі вот тую дорогу. ЧК, II, 414; Маркавічы Гом. ГОЙКАЦЬ (ГОЙКАТЬ) незак. Крычаць «го-го». Да выйдим мы, да послухаім ти не едуть, ти ня гойкають, на коников ти ня нокаютъ? БС, VII, 36; Гом. ГОКАЦЬ незак. Г акаць. Упала куранятка, схапіла клубянятка, як гокаць, ды гокаць за тры дні лопаць, а за тры нядзелі губкі пабялелі. ВП, VI, 183; Маканавічы Рэч. ГОЛЫСА з tc. Галінка. Не хтсь ты, голька, Бо мне жыці горка. СБП, 272; Гом. Да каляд кудзелю надо было спрасці... Астаўлялі кудзелю толькі ведзьмы. Рабілі завітку ведзьмы: на тры голькі (галінка любого дрэва без лісця) завівалі красную нітку i хлопам закручвалі. АКБЛ ГДУ; Катара Раг. Параўн. голя. г о л я ж. Тое, што голька. Ляцела зязюля да села на сосну. На голю раскошну. АКБЛ ГДУ; Рубец Хойн. ГОНКІ мн. Гоні. Перагонім гонкі, Ідзіце дамоў, жонкі. ЖНП, 138; Гом