ГАРАДЗЕЦ (ГОРАДЗЕЦ) m. Памяти. Гарадок. Да ўбіла страда добра моладца, Добра моладца каля горадца. ВП, II, 228; Чамярысы Браг. ГАРАНІЦЬ незак. Гарчыць. Кум:- Еш, кума, ягадкі, каторыя гараняць, Мае дзеткі паядзяцъ. АКБМ ГДУ; Судкоў Лоеўск. ГАРАЦ м. Гарнец. Вылез оттуля ксёндз, усё ровно як чорт уделався у сажу - ведомо, гарцов дватцацъ яе там было! БС, III, 417; Васільеўка Добр.... а он вельмі быў скупым, не дау нікому ані гарца. БКЭ, 21; Камаровічы Петр. ГАРДА эю. Каліна. Пошлы, дэвочкі, у зэлены гай, У зэлены гай гарду рвоты. АКБЛ ГДУ; Леніна Жытк. Параўн. гардавіна. ГАРДАВАННЕ н. Гонар, пыха. Будзе твоё гардаванне, усе перада мною. БФСЗ, 44; Тульгавічы Хойн. ГАРДАВАЦЬ (ГАРДАВАЦІ) незак. Пагарджаць. Кажуць людзі, што ў тым доме свёкар горды. Будзе моню, маладою, гардаваці. ПВ, 68; Бывалькі Лоеўск. Маладая дзяучонанъка па гаечку хадзіла, Маладога парня за ручаньку вадзіла. Малады жанішок, не гардуй ты мною, Не гардуй ты мною, Я ж буду з табою. Мы будземо жыці давеку з табою. ВП, VI, 179; Міхалкі Маз. ГАРДАВІНА ж. Тое, што гарда. Ой, ў агародзе гардавіна, На гардавіне зязюля кукуе. КПП, 330; Галубіца Петр. ГАРДЛІВЫ (Г АРДЗЮШЧЫ) прым. Ганарлівы, фанабэрысты. - Не будзъ, нявехна, Вельмі гардліва, Да будзъ, нявехна, Вельмі шсасліва. ПВ, 215; Пагост Жытк. У гардлівае цешчы стаіць зяцъ за порогам, А на яго вятры веюцъ, з крыты дажджы каплюцъ. У зяцелкі шапка змякнець. ВП, IV, 109; Вятчын Жытк. За гардзюшчымі, за дурнюшчымі пераною не брала, за слёзачкамі, за дробненькімі татачку не познала. ВП, IV, 231; Валаўск, Ельск. ГАРЖЫН прым. Гарласты. А ён /бык/ ды гаржын! - да на дзеда, дзед крычыцъ: - Спасайце! Дару вам быка! КСЗ, 64; Ветка. ГАРКАЦЦА незак. Лаяцца. Грызуцца /гаркаюцца/ як сабакі. Выел., 308; Добр. ГАРЛЯЧОК (ГОРЛЕЧЕК) м. Ласк. Галубок /дзікі/. Ик по моРУ. мору синему, широкому, там плавали два горлечки. БС, 30; Перарост Добр