Фальклорны слоўнік Гомельшчыны (2003). У. А. Бобрык, Л. П. Кузьміч, Д. Д. Паўлавец, У. В. Анічэнка

ГАЛАГУН м. Пагардл. Галадранец, нягоднік. Галагун прокляты! Выел., 249;.Жытк. Параўн. галган. ГАЛГАН м. Toe, што галагун. Што ты, — каа, наможэш! Мне трэ пакнщь над тым галганам ксендзом. СРБП, 52; Лучыцы Петр. Параўн. галагун. ГАЛАДАВАЦЬ незак. Галадаць. Хвстіся /людзі/ доўга, галадавалі, сосны пааб'ядалі, што бялелі хвоі. ЛП, 231; Дзякавічы Жытк. ГАЛАНЬКА ж. Памяти. да галка Палынъце, галанькі, Палынъце да маманькі. ВП, V, 445; Верасніца Жытк. ГАЛОСНЕНЬКА прысл. Ласк. да. голасна Ой, ты зязюля, жалобна пташка,...Заляці к ляску, прыпадзі к пяску I закуй галосненъка. ПВ, 128; Цясны Лоеўск. ГАЛУБЕЦ (ГАЛУБЧЫК, ГОЛУБЕЦ) м. 1. Голуб. Падарыў он /брат/ сестрыцы голубца. БКЭ, 156; Вадовічы Рэч. Скінуўся /сын/ голубцом i полецеў за імі. БКЭ, 130; Ужынец Рэч. 2. перан. Ласкавы зварог да мужчыны. А ён /хазяін/ яго /хлопчыка/ просе: - Мой голубец, што я табе здзелау. ЧК, И, 541; Беліца Гом. - Ах, дзедка, мой галубчык, ці не бачыў ты, ці не чуу, дзе тут у моры ё вол. ЧК, I, (69), 534; Старая Рудня, Раг. ГАЛУБІЦА ж. Ласкавы зварот да жанчыны. Сваціца, галубіца, просім вас, пераляцела наша ластаука да вас. АКБЛ ГДУ; Забалацце Акц. Г АЛУБНІЧАК 1 (ГОЛУБНИЧЕК) м. Драўляная прыбудова да печы. Штоб я не зачула, Як моя матка плаче, у голубничку стоя, К голубничку прилегаючи, свое дзиця угождаючи. МИБЯ, III, 420; Лучыцы Петр. Г АЛУБШЧАК2 м. Галубятня. Галубачка ў галубнічку Нежывенька ляжала. ЖП, 219; БеліцаГом. ГАЛУБЧЫ прым. Галубіны, пяшчотны. Сэрца Чула галубча, Чаму ты не робіш, як луччай? ЖП, 332; Перарост Добр. г а л у б я т к а нПамяти. Галубеня. Ляцелі галубяткі ўсе малыя, цераз нашы сенцы новыя, Пытаемся ў Параскі, ці готовы. ВП, IV, 67; Дворышча Светл. г А ЛУЗ А ж. Галавешка. Абгарэла як галуза. Выел., 279; Светл