Фальклорны слоўнік Гомельшчыны (2003). У. А. Бобрык, Л. П. Кузьміч, Д. Д. Паўлавец, У. В. Анічэнка

БУЙРАК м. Буяк. Ой, не шумі ў лузе, Зялёны буйрачэю Не плач, не журыся, Молоды казачэ. АКБМ ГДУ; Сінькаў Лельч. БУЙСТРЫ (БУЙСТРЫЙ) прым. Быстры /пра цячэнне ракі/. Пошла б я сама - боюса, в буйстрой реченьки утоплюса. МИБЯ, III, 423; Дзякавічы Маз. Я ж тыя лесы порублю, буйстрыя реки закидаю. МИБЯ, III, 413; Дзякавічы Маз. БУК л#. Шчолак. ГНП, 14; Гом. БУКАТЫ прым. Поўны, тоўсты. Кум к куме ў хату - Кума куму букату. ЧК, I (37), 315; Веляцін Хойн. БУЛАВА ж. Паліца. Павесілі мех, на мяху палажылі булаву... СБК (27), 72; Шэрахаўская Буда Раг. Параўн. булавешка, булавушка, булдава. БУЛАВЕШКА ж. Тое, што булава. Зарабіў у барабан булавешку. ПП (1), 365; Гом. Параўн. булавушка. БУЛАВУШКА ж. Тое, што булава Я /Йванька/ускочыў на лавушку, Ухапіў я булавушку. ДФ (576), 347; Гом. Параўн. булавешка, булдава. БУЛДАВА ж. Тое, што булава. Ды бяры-ка /Васіль/ булдаву, Сваю бабу па лабу. ЖП (323), 506; Перарост Гом. Параўн. булавешка, булавушка. БУЛЬБА ж. Д Бульба-нялупка — бульба ў мундзірах. Пападдзя зноў наліла сыраквашы i паклала штук з дзесяць бульбы-нялупкі ранішняй, а сама знікла. СБК (125), 264; Капань Рэч. БУЛЬБЕШНІКІ мн. Страва з варанай тоўчанай бульбы з каноплямі. ГНП, 13; Гом. БУЛЬНЯЧЫНА (БУЛЬНЯЧИНА) ж. Назва расліны. Трэба выйти на линію (просеку в лесу), знайти камень и, подышовши к булънячини, пригнуть яе к зямле и покласть на макушку камянь. БС, V, 67; Карм. б у р а н у ць зак. Штурхануць. Я, кожа, эту лозу ек бурануў, да ек даў драпака ад тае лозы i не азірнуўся. ЛП (176), 152; Старажоўцы Жытк. ВУРКАВША (БУРКОВИНА) ж. Бурка. Постель мне постеле жовта бурковина, а под головочку — синя жупанина. ГНП, 150; Гом. БУРКУН м. Баркун /расліна/ Тая самая, а й буркун сам не гадзіцца ЛП (179), 153; Хачэнь Жытк