Фальклорны слоўнік Гомельшчыны (2003). У. А. Бобрык, Л. П. Кузьміч, Д. Д. Паўлавец, У. В. Анічэнка

БАЯРАЧКА ж. Ласк. да баярка. Да прыехаў Іванка, Да прывёз да баярачку, пасадзіў да на гайанку, Сам пайшоў у хатку Па сваю родну матку. ВП, VI, 114; Вятчын Жытк. Параўн. баярка. БАЯРКА ж. Шаферка, дружка маладых у час вясельнага абраду. - Стой, зяцю, за вароцьмі, У чырвоным у боцці 3 залатымі падкоўкамі, 3 маладымі баяркамі. БФСЗ, 149; Вербавічы Hap. БАЯР'Е н., зб. Абрад. Шаферы. Выходзъ, Волечка, к нам на двор Да рассцялі платочак на ўсёй двор. Няхай платочак махае, Няхай твае баяр'е п 'е-гуляе. Разослала Волечка платочак Да i прыгласіла бояр}е. Бояр 'е танцуе-гуляе, Маладую Волечку eimae. BI1,VI, 257; Савічы Браг. БГАЦЬ незак. Рабіць з цеста. Нгхто не ўгадае, Хто ў нас каравай бгае. АКБМ ГДУ; Сямурадцы Жытк. БЕГАМ прысл. Бягом, хутка. Да бегам, конікі, бегам, Штоб не прыпалі снегам. ВП,1 (983), 412; Дарашэвшчы Петр. БЕГАЦЬ незак. Заляцацца да каго-н. Палаг'я i пайгила, а яна была ўжо вельмі харогиа - усе хлопцы за ёю бегалі. ЧК, I (22), 229; Петр. 'БЕД м. Абед. - Пастой, братка, не пужайся, 3 хлебамсоллю не хавайся! А я еду не для 'беду, А я еду для совету. СБП (539), 376-377; Салтаноў Рэч. БЕГНУЦЬ (БЕГЦІ) незак. Бегчы. Конь здаецца невелічкі, а бегне хутко. БКЭ, 76; Камаровічы Петр. I калі з гэтага, з нясчымнага /стакана/, будзе бегцг кроў, едзьце /браты/ ка мне на помач, а калі не будзе нічога бегці, то не едзьце. ЧК, I (7), 80; Станькаў Карм. БЕДНАВАЦЬ незак. Бедаваць. Была тая беднавала, беднавала. Дзед пажурыўся, а ліса занесла рыбку дамоў. КСЗ, 21; Браг. БЕЖАЧКАМ прысл. Бягом. Разогнулась Галя, ах ужо не рана, Ды й пабегла Галя бежачкам дадому. Б, I (445), 589; Бярэжцы Жытк. Параўн. бежкі. БЕЖКІ прысл. Тое, што бежачкі. Не цягніся як жаба /бежкі надо/. В, 355; Гом., Хойн. БЕЗ прыназ. 0 Без разгіну - не разгінаючыся. Я ж без разгіну паласу сажала, Дзетак сваіх не ўглядала. ЖП, 213; Завод Жлоб. Дзіцёнкі ў лапцёнках, а сам без штаноў. ПП, I, 264; Гом