ЧАСНЫ прым. Працяглы, доўгі. Вышила яго маці: — Куды, сынок, сабраўся? - У дарогу часную, па Усцінню маладую. ВГІ, IV, 87; Дзятлавічы Гом. Да паедзем у дарогу, Да й у дарожачку часну, Да па дзевачку красну. ВП, I, 398; Конаушчына Браг. ЧАСЦІЦБ незак. Частаваць. Началі з 'язджацца к цару госці з прочых зямель. Ён іх прымае, часціць - гульбішча занялося. ЧК, II, 25; Шэрахауская Буда Раг. ЧАТЫРКА ж. Кола. Чатыры чатыркі, пятая лубяначка, а шостая каханачка (коляска i дзіця). БФСЗ, 178. ЧАТЫРНІЧАК м. Памяти.-ласк, да чатырка. Чатыры чатырнічкі, пяты паўпірнічак, тосты просты шее крывулечку паміж тых да ў вулечку. 3,244; Раг. ЧАТЫРЫНЯ (ЧЭТЫРЫНЯ) ж. Чацвёрка. Чэтыры чэтырыні, А два хведарыні. Узялі цецерыцу Да й павезлі на вулігуу. АКБ Л ГДУ; Верхнія Жары Браг. ЧАУНІЧОК м. Памянш.-ласк. да човен. Плавау чаўнічок Па рэчцы, парэчцы. Вп, 360; Гом. ЧАЎНОЧАК м. Памянш.-ласк. да човен. Як пауз тый дубочак рэчачка бяжыцъ, Як па тэй жа рэчачкі Чауночак плывець,... ВТП, 79; Г ом. А хто ж мяне верна любя - прыедзе ў чаўночку, Вой люлі, вой люлі, прыедзе ў чауночку. БФСЗ, 90. ЧАЦВЕР м. О Чацвер чысты - перадпасхальны чацвер. Перад Паскай, у чысты чацвер пралі нітку навотлева. Гэтай ніткай абвязвалі нагу ці руку, кал i болела. АКБЛ ГДУ; Катара Раг. ЧАЯНЯТКА н. Птушаня чайкі. Ой, гора той чайкі, гора той нябозе, Што вывела чаянятак. АКБЛ ГДУ; Хляўно Карм. ЧАЯЦЦА незак. 1. Скардзіцца. Тады выйшау брат старты ды й заплакау: - Ах ты, братка мой радной, да мы ў мамачкі одной, ты на сілу не чаяўся ды наперад хватауся. ЧК, I, 316; Веляцін Хойн. 2. Кахаць. - Я той славы вовек не баюся, 3 кім я люблюся, з тым я ажанюся, 3 кім чаюся, з тым звянчаюся! БФСЗ, 231; Дуброва Светл. ЧВЫРОЧАК м. Памянш.-ласк. Жвір. Пераплыву рэчку, Сяду на чвырочку, Ці не прыдзе дзеўка Памыць мне сарочку. АКБЛ ГДУ; Замосце Калінк. ЧОМ прысл. 1. Чаму. Малады дубочак, Чом не зелянеет? Ці суты баітся, Ці лугоў жалеет? ППК, 352; Азершчына Рэч