Фальклорны слоўнік Гомельшчыны (2003). У. А. Бобрык, Л. П. Кузьміч, Д. Д. Паўлавец, У. В. Анічэнка

ХАРАШЭЙШЫ прым. Прыгажэйшы. Я /дзяўчына/ думала, мо хто шчэ лучшы прыйдзе, харашэйшы. B, 501; Ляскавічы Петр. ХАРАШЭНЬКА прысл. 1. Прыгожа. Як у садзе ды вішанька, а за садам дзве, Цвілі яны харашэнька ўсе тры. ВП, IV, 277; Гом. 2. Добра. Сватка-салавейка шчабеча раненька, A зязюля свахнай i ўсё харашэнька. ЖП, 502; Гом. - Старшая каравайніца, Не сядзі на заслоне, Сядзъ жа ты каля печы, Каравай сцярагчы, Каб яго не спалілі, Харашэнька ўгадзілі. ПВ, 85; Пагост Жытк. 3. Пільна А ў трэці раз зноў як паставе /бацька/, дак глядзі /сын ахвотніка/ харашэнька, я /дачка змея/ правым вокам маргну! ЧК, 1,255; Меркулавічы Чач. 4. Спакойна. А калі готова вячэранъка, Сядзі сабе харашэнька. ЖнП, 438; Азершчына Рэч.; 5. Смачна Ён /Іванка/ харашэнька паядаў i лёг спаць. ЧК, 1. 236; Перарост Добр.; Адслужыў Іван год, яны /багатыры/ яго напаілі, накармілі харашэнька i на дорогу далі. ЧК, I, 71; Рудня Нісімкаўская Чач.; 6. Святочна Заўтра раненька мыцісь /дзяўчыне/ беленька, Мыцісь беленька, убрацісь харашэнька. Убрацісь харашэнька, падзенькаваці. ВП, III, 460; Рабіны Кар.; 7. Надзейна, модна 0 Ільну набяры сарасенку, ды прыладзь харашэнька - дык i кроены. ПП, I, 159; Светл. ХАРОЛ м. Арол. Ён бярэ харла i сакала, садзіцца на харла, сакол асвяшчае, а харол чуе. ЧК, I, 67; Рудня Чач. ХАРТОВЫ прым. ад наз. хорт. - Ну, не бойся: ё ў мяне два хартовых сабакі - яны не прапусцяць нікога. ЧК, I, 235; Перарост Добр. ХАЎРУЗ м. Хаўрус. /Медзьведзь/: — Так пасеем мы разом, у хауруз - мне будуць вершкі, а табе карэньчыкі. БКЭ, 60; Камаровічы Петр. ХАЎРУСНА прысл. Хауру сам. Дзе дружна да хаўрусна, там не грузна. ПП, I, 375; Добр. ХАЦЬКА ж. Памянш.-ласк. Хатка - Зрабі мне хацьку, бацька, - прыстае ён i давай лашчыцца да прасіць. СБК, 147; Лучыцы Петр. ХВАБРЫ прым. Храбры, адчайны. Еты бацька гавора: - Ах, мае сыны! Вы не знаеце,.. які ён /дзядзька/ хвабры i сярдзіты. СБК, 340; Нісімкавічы Чач