СПАДЗЯВАЦЬ незак. Чакаць, разлічваць. Л я, малада, не спадзявала, Што ў гэтай зіме замуж зашила. ВП, IV (1429), 465; Грабаў Маз. СПАДМАНА э к. Падман. Ай, не сядзі, Іванька, не сядзі, паднімі шапанку, пагледзі. Ці не спадмана якая, ВП., IV (801), 270; Новы Крыўск Par. СПАЙШАЦЬ (СПОЙШАЦЬ) незак. Пайсці. Спойша ана у гору. БКЭ, 20; з-пад Турава Маз. СПАКІДАЦБ (СПОКИДАЦЬ) незак. Пакідаць. - Ты куда, казак, едзеш, Ты куда ад'язджаеш, На каго ты мяне спакідаеш? БФСЗ., 226; Новыя Дзятлавічы Гом. Што один у мене разлюбезный — да й той спокидае. БС, I-II, 80; Гом. СПАКШУЦЬ (СПОКИНУЦЬ) зак. Пакінуць. Жаль, жаль мне тебе - спокинеш ты мене. БС, I-II, 2; Беліца Маг. - Ты спакінь, ты спакінь сызыя галубачка, Гняздзечка віць. АКБЛ ГДУ; Дзяржынск Чач. СПАКОРНЫ дзеепрым. Пакорны. Спакорная да дзіцятка, ой, дзевачка, Дзевачка. Яна свайму да татачку пакарыласъ, Пакарылась. ВП, 1 (259), 135; Барталамееўка Ветк. СПАЛАЖЫЦЦА зак. Легчы. Ох, тогда я жанюсь, Як на лауке спалажусъ... АКБЛ ГДУ; Забалацце Акц. СПАМЫЛЯЦЦА незак. Памыляцца. Што на мяне i дзякі глядзяць, У кніжачках спамылюцщ. ВП, III. 397; Дарашэвічы Маз. I чыталі, спамыляліся, На дарожку прызіраліся, Ці шуміць лес-дуброва. В, II (1392), 547; Дзякавічы Маз. СПАРАВАНЫ дзеепрым. Заручаны. Мы з Іванкам спарованы, Як арляты маляваны. ЖнП, (56), 90; Тураў Жытк. СПАРАДЗЩЬ (СПОРОДИЦЬ) зак. Нарадзіць. Спарадзіла чачотка сем дачок, Спарадзіла невялічка сем малых. ЖнП, (2856), 401; Беліца Маг. Са поўначы дзіця спарадзіла, К белому свету душу аддала. Б, II (1017), 536; Балотня Раг. Спородила мене мати рано у сыбботу. ГНП, 226; Г ом. СПАРОВАЦЦА зак. Заручыцца. У лісі два дубочкі, Обое зелененькі, Мы так i спаравалісь Обое чарновенькі. АКБЛ ГДУ; Сінск Лоеўск СПАРЫНА ж. Спор, удача, поспех. Спарына вам у чарку! Выел. 171; Добр. СПАСЦІ зак. Выратаваць. Спас, cnaci нас. ПіП, I, 109; Гом