САЎШЭМ прысл. Зусім. Я, чар, саўшэм не здароў. HT, 459; Рэч. САУЯЦЬ зак. Завянуць. Ох, толькі жыва, Што адна жыла, Жылка саўяла, Казаўстала. ЗП (579), 410; Чамярысы Браг. Чаго ж ты, каліна, Ад сонца саўяла? СБП, (33), 50; ДуянаўкаГом. САФ'ЯНЫ прым. Саф'янавы. О Саф'яны чаравікі: Саф'яныя чаравічкі, oŭ, з заплічкамі, ВП, I (259), 135; Барталамееўка Ветк. САЯН м. Сарафан. Едзе вясна На залатым кані, у зялёным саяні, ВП (147), 150; Барбароў Маз. Другі гасцінчык - Золат пярсцёнак, A трэці гасцінчык - Зялёны саян. ЗП, 261; Шкураты Браг. СВАНЕЧКА ж. Ласк, да свацця. - Не кажыу сынку, нічога, Ёсць сванечкі для тога. ВП, I (466), 216; Ліпляны Лельч. СВАР м. Сварка Hi было ni скандалу, ні свару. В, 80; Акц. СВАРАЧАЦЬ (СВОРОЧАТЬ) незак., перан. Спакушаць. Я калину ломала, на дорожку бросала, Дружка свороала. ООМГ, I, 587; Свяцілавічы Раг. СВАТАНЕК (СВАТАНЬКА) м. Ласк, да сват. Сваток. Прыехау наш сватанек із полку... ВП, IV (1450), 473. Я на цябе, сватанька, паглядаю, Щ не ўкроіш ты мне коровою? ВП, IV (536), 188; Казлы Ельск. Параўн. сватачка СВАТАЎЁ н., зб. Сваты. Годзе ж табе, маё дзіця, бяліці, Бо наехала сватаўё дзяліці. ВП, IV (1405), 458; Бабунічы Петр., Параўн. сватоўе. СВАТАЧКА м. Тое, што сватанек. Пусці, сватачка, у хатачку, Да й сядзім жа мы запечку. ВП, IV, 104; Барсукі Карм. СВАТКА м. Сват. Увайшоў сватка ў хатку Ды ў печ пазірае: ды ці густая капуста. ПВ, (192), 110; Барыскавічы Маз. Д Сватка-братка: Сватка-братка, Аддай нашу дзеўку, Без дзеўкі не едзем. ВП, V, 398; Гом. Сваткасалавейка: Сватка-салавейка шчабеча раненька, А зязюля свахнай I ўсё харашэнька. ЖнП (322в), 502; Гом. Сваткаўбожка. Ой, сватка, сватка-ўбожка, Што ў цябе гарэлкі нямножка. ВП, IV, 195; Дварэц Раг. СВАТКОВЕ (СВАТОВЕ) зб. Сваты. Ехалі сваткове чэраз бор, Рубілі дзерава, да ўсё клён. ВП, VI, 60; Кажушкі Хойн