Фальклорны слоўнік Гомельшчыны (2003). У. А. Бобрык, Л. П. Кузьміч, Д. Д. Паўлавец, У. В. Анічэнка

САМАГЛАЎНЫ прым. Самы галоўны. /Мамай/: Я сам есцъ самаглаўны манарх. НТ, 409; Беліца Г ом. САМЕСЕНЬКІ займ. Ласк, да самы....тады прибег чорт да з тое гліны, што асталася, вылету такога самесенькага другога чалавека да й кожа сам да сабе: ЖАГ, (202), 93; Рэч. САМЛЯВАЦЬ незак. Млець. Ён /кахання/ паехау да й нема его, Серца мае самлявае. БФСЗ, 358; Затор'е Светл. Там Таццяна самлявала: - Бадай цябе, Іванюта, перша куля не мінула. ЖнП, 245; Салтаноў Рэч. САНАТ (САНОТ) м. Сенат. Дайьило дзела ета далъша да далъша, да саната. ЛІП (121), 107; Карма Гом. Толькі цару трэба было якіясь бумагі із санату. Цар пасылае мальчика гадоў пятнаццацъ у санот. ЧК, 25; Шэрахаўская Буда Раг. САРАМАТАВАЦЦА (СОРОМОТОВАЦЬСА) незак. Саромецца. Даў Бог ёй сына такога, i соромотовалосе ана годоваць пры сабе, што будуць людзі сьмеяцьса, дак пусьціла наморэ. БКЭ, 15; Камаровічы Маз. САРАМАЦЕННЕ н. Сорам.... бегае /пані/ за тымі мужчынамі да наровіць абсеч ім крапіваю сарамаценне. СБК (112), 236; Лучыцы Маз. САРАМОЦКІ прым. Сарамлівы, непристойны. Жонка мая /суддзі/ стала скакаць i пець сарамоцкія песні. ЧК, II (38), 221; Доўск Раг САРАСЕНКА (САРАЦЕНЬКА) ж. Сарачня, сорак. Ільну набяры сарасенку, ды прыладзь харашэнька - дык i кроены. ПП, I, 159; Светл. Ох, я жала ж помаленьку Да нажала сараценьку. ЖнП, 395; Курын Акц. САРАЧАНЯ н. Ласк, да сарока Сорак сарачат, Солёных чарцят. ЖнП (347), 525; Беліца Гом. САРДЭНЬКА н. Ласк да сэрца. Ой, ці жаль матулю, Ці не жаль, Щ твоё сардэнька не вяне? БФСЗ, 145; Антонаўка Б.Каш. САРОКА н., перан. Балбатун. Вон, вон, сарокі, з хаты, Годзе вам скрыгатаці. ВП, IV, 197; Новая Рудня Ельск. А Сарока-белабока: А сарока-белабока пусцілася ў скокі. ЖнП (328а), 310; Балотня Раг. Сарока-варона: Сарокаварона на прыпячку сядзела, Дзеткам кашу варыла, АКБМ ГДУ; Мураўчы Гом. Сарока-прыданка: сарокі-прьіданкі скачуць поверхлаукі. ЖнП (322в), 503; Гом