ракою зарасла да забуяла, ой, лебядою. ВП, И, 219. А ўжо мне /Домначцы/ не да руткі, Бо прыехау Якаўка ў залёткі. В,253; Рэч. Цяпер жа мне, дзевачцы, не да руткі, як узялі мяне смуткі. ВП, I, 219; Гом. РУЦВЯНЫ прым. Рутавы. Да не дау малойчык дзеўцы пакрасаваці, Да зняў вяночак, палажыў чапочак, Зняў руцвяны, налажыў ніцяны. Я ў матулі вянкі віла, а ў свякрухі чапцы тыла, У матулі руцвяныя, а ў свякрухі ніцяныя. ЖнП, 299; Красная Воля Маз. Параўн. руцяны. РУЦЯНЕНЬКІ (РУЦЯНЫ) прым. Ласк. да руцвяны. Не аддай мяне /Шначку/, мой татачка, сей гадок, Пакуль знашу я свой руцяненькі вянок. ВП, III, 536; Засінцы Ельск. Дай мне, любы, руцяны вянок, Штоб яна яго не знасіла. БФСЗ, 116. РУЧАТА мн. Рукі. А ціў цябе, перапёлка, Да ручата баляцъ. АКБЛ ГДУ; Тонеж, Лельч. РУЧНЩА1 ж. Вінтоўка, ружжо. Як пабегла Бандароўна прамеж да крамяніцы, Прыцэліўся пан Канеўскі із срэбнай ручніцы. АКБЛ ГДУ; Знаменка Жытк. РУЧШЦА2 ж. Ручнік. Роднай маменъцы вегиаць намётку, А родному братку вегиаць рушніцу! ЗП, 329; Тонеж Лельч. РУЧНЫ прым. Спрытны, умелы, майстэрскі. Ой, радуйся, свякруха, радуйся, гито сын да цябе нявехну вязе. Ой, ручную ды рабочую Да на дзела ахвочую. ВП, VI, Дзербін Акц. РУЧЫЦЦА незак. Гадавацца, расці бестурботна. Хто ручыцца, тоймучыцца. ПП, I, 352; Маз. РУШАЦЬ незак. Рэзаць. Тады пачынаецца одна з важнейшых частак вяселънага свята - ругиаюць каравай, — пачынаюць дзяліць. В, 257; Рэч. РУШАЦЦА незак. Рухацца. А конь із места не ругиаецца. БКЭ, 95; Юравічы Калінк. РЫБАЛКА (РЫБАЛОВЕЦ, РЫБАЛОЎНІК) м. Рыбалоў. Калі бацька рыбалка, дак i дзеткі глядзяць у воду. ПП, II, 125; Рэч. Рыбалоўнік кожа: "Наварэцэ рыбы к святому святу благавегичанню". Вал. П. 232; Чэрнін Светл. Ой, вы ж, рьібалоўцы, молоды хлопцы, чы не паймаеце павінага вянка. ЗП, 266; Галубіца Маз. РЫБЧЫНА ж. Ласк, да рыба. Рыбачка. "Выйдзі, дзяўчына, Выйдзі, рыбчына, Пагаварым мы, мілая, з табою". АКБЛ ГДУ; Бывалькі Лоеўск
Дадатковыя словы
ідомначцыі, ішначкуі
1 👁