РАЗАГНАЦЬ зак. Разбурыць, парушыць (цэласнасць чагон.). Свату, свату, разбою, Разбіў ты мяне з дачкою. Усю маю сям 'іцу разагнаў, Гадаваную маю дачку сабе узяў. ВП, V, 394; Дзербічы Б.-Каш. РАЗАЗНАЦЦА зак. Перазнаёміцца, раззнаёміцца. Прыехаў пан у дом, i разазнаўся сабака ca ўсімі яго прыслугамі. ЧК, II, 212; Васільеўка Гом. РАЗАЛЛІЦЬ зак. Разліць. Расчашыце, расчашыце /дружачкі/ мае косанькі, Разалліце мае слёзанькі. ПВ, 116; Коўцічы II, Светл. РАЗАПЯЦЬ зак. Распяць, нацягнуць. Сабралісе дзеці, ценято настроілі, разапялі трэд озеродом. БКЭ, 81; Камаровічы Маз. РАЗАТКАЦЦА зак. Упрыгожыцца тканнем. Залато кружжа разаткалася, Oŭ, лелі, разаткалася. БФСЗ, 66; Неглюбка Ветк. РАЗБІВАЦЬ незак. 0 Разбіваць старцоў - прыкідвацца, выдаваць сябе за бедных. Нашы сваты хваліліся, што багатыя, Аж яны скупаватыя. Пры шляху стаялі Старцоў разбівалі. ПВ, 180; Пярэдзелка Лоеўск. РАЗБІЦЬ зак. Разлучыць. Свату, свату, разбою, Разбіў ты мяне з дачкою. ВП, V, 394; Дзербічы Б.-Каш. РАЗБІЯКА аг.Забіяка, задзіра. Холостый порань - бурлак, горкій разбіяка. Рам., БС, I-II, 149; Перарост Гом. РАЗБОЙ м. 1. Разлучнік. Свату, свату, разбою, Разбіў ты мяне з дачкою. ВП, V, 394; Дзербічы Б.-Каш. 2. Разлад, нязгода. Не плач, нябога, што ёдзеш за ёга. Няхай плача ён, Што бярэ ліха ў двор. У хату раздор, на качэргі разбой. ВП, V, 91; Гом. РАЗВАЖКІ прым. Разважны, разважлівы. Як у мене молодою дай разважка голова; Что разважка голова, -разважати буду. ГНП, 235; Гом. РАЗВАЛЩЦА зак. Быць рассечаным, рассекціся. !Марац/: - Я хачу біцца, рубіцца на остры меч разваліцца. HT, 461; Рэч. РАЗВАЛОЧАНЫ дзеепрым. Распусны. А ў Колевай гармоні Планкі пазалочаны, Не любіце, дзеўкі, Колю: Коля развалочаны. АКБМ ГДУ; Хальч. Ветк. РАЗВЕЯЦЬ зак., перан. 1. Разарваць, разлучыць, разняць. Молодых звязалі Шауковай хусцінкай, Крэпкім вузлом