Фальклорны слоўнік Гомельшчыны (2003). У. А. Бобрык, Л. П. Кузьміч, Д. Д. Паўлавец, У. В. Анічэнка

прымачышча. АБКЛ ГДУ; Бярозкі Гом. Да забыўся прымачэнька хлеба, солі ўзяці. БФСЗ, 313; Глушкавічы Лельч. Параўн. прымачэнька. ПРЫМОСТ м. Памост. Стаяла Надзечка на прымосце, стаяла Ды звала мамочку к сабе ў госці. ПВ, 231; Азершчына Рэч. Закупала зязюлечка ў садзе на прымосце. АБКМГДУ; МураўчыГом. ПРЫМОЎНЫ (ПРИМОВНЫЙ) прым. Хвароба, якая лечыцца замовамі, прымаўленнем. На стеньской горе стояв лес, a ў том леей ходив дед, и низянькій, и малянькій, сівобородяньскій, лес молив и ўродимяц заговорив, и притешный, и присмешный, и примовный, и приговорный. БС, V, 9; Папоўка Добр. Параўн. прыгаворны. ПРЫМУХА д /с. Насланне. А ўжэ ж у цёткі сыны былі маладыя: "Э, найгила прымухі нейкія". В, 503; Ляскавічы Петр. ПРЫМЫЛЬНІК м. Прылазнік. Я /суддзя/ злез з каня: прыходжу ў прымыльнік, аж там тая самая дзеука. ЧК, II, 219; Доўск Раг. ПРЫНАЛЕЖНА прысл. Не-абходна. "Ён у мяне хлеб браў, - кажа, — то тое, то сёе ды не 'тдаваў. Дак мне, - коже, прыналежна кароўку ету атабраць\ СБК, 31; Нісімкавічы Чач. ПРЫПАСІХА ж. Хто назапашвае, нарыхтоўвае прыпасы; нарыхтоўшчыца. Лета - прыпасіха, Зіма - прыбярыха. АБКЛ ГДУ; Старыя Цярэшкавічы Гом. ПРЫПАСЦІ зак. Павялічыцца, прыбавіцца. Памажыце, дзевачкі, думаці, Як мне свайго свёкарка назваці? Ой, назову свёкарка бацюхна. Яшчэ ж маё лічыка не спадзе Ды болей розуму прыпадзе. ГІВ, 137; Скрыгалаў Маз. ПРЫПЕРЩ зак. 1. Прынесці, даставіць. Прыпёр /чорт/ цэлымех. СБК, 197; Лучыцы Петр. 2. Занесці, прыбіць (вадою). Прыперла іх /сына i маці/ вода на таку выспу, да йувелікі лес. БКЭ, 128; Ужынец Рэч. ПРЫШСЫВАЦЬ незак. Аддаваць замуж. Садзілася Хадосечка на пасад, Пад акенечкам ды янгелы стаяць, Ды й адпісьіваюць Хадосечку ад таткі, Ды й прыпісываюць к молодому Іванку. ВП, III, 69; Гом. ПРЫПЛОТ м. Плот, агароджа. Подвешу я ўплёт на прыплот, Куды маёй мамачцы ў клецъ хадзіці. У клець ідучы