Фальклорны слоўнік Гомельшчыны (2003). У. А. Бобрык, Л. П. Кузьміч, Д. Д. Паўлавец, У. В. Анічэнка

НЕКРУЦІК м. Рэкрут. A ў горадзі, у Варшаві, Эй, скрыпкі йгралі, маладзенькіх некруцікаў адбіралі. БФСЗ, 360; Загор'е Светл. НЕЛЮБ м. Нелюбімы чалавек. Свяціла маці свечу, Свяча не гарыць, 3 кім хацела, 3 тым не села, Во сэрданъка баліць. Свяці другу, прыгартайся, Доню ж мая, Да й к нелюбу. ВП, IV, 133; Кавалі Ельск. Сонечнае калясо Вышы тыну стаяла, Вышы тыну стаяла, Многа дзіва відала. Ці не бачыла, калясо, Куды нелюб паехау? АКБЛ ГДУ; Ліпа Б.-Каш. НЕМАЛЬ прысл. Амаль. - Трохі ачухауся чорт, стаігуь да паскрэбаеща, бо баба яму немаль усе косці поломала. СБК, 195; Лучыцы Петр. Немаль усю ноч не дала баба заснуць, ведома, молодая да здоровая маладзіца. ЛП, 60; Лучыцы Петр. НЕНАЧА прысл. Няйначай. Дак ён /рабы конь/ нам пах за сто вёрст, як ненача чалавеку жаранае. ЛП, 174; Маркавічы Гом. НЕПАБОРНЫ дзеепрым. Непераадольны. /Княггня/: Толькі одно поле непокорное, непабурнае - Марцава. НТ, 461; Рэч. НЕРУШОНЫ дзеепрым. Некрануты. /Дзед/:- Але ж покажы /пісьмо/, а я табе /хлопчыку/ неругионое аддам. БКЭ, 109; Юравічы Калінк. НЕСХАДЗІМЫ дзеепрым. Непраходны. А тагды звера було ўсякага: мядзведзі, ласкі, козы, свінні, рысі - путча была несхадзімая. ЛП, 164; Балсуны Ветк. НЕУДАЛЮГА м. Няўдалы, нікуды не варты. Першае гора свякруха ліхая, Другое гора - да дзіцяці малое, Трэццяе гора мой муж неўдалюга. АКБЛ ГДУ; Покаць Чач. НЕЧЫСЬ а te. Нечысць. Прахапіўся чалавек да так босы, у белой сарочцы, толькі накінуўшы на плечы чорную світу, давай збіраць тую нечысь. ЛП, 60; Лучыцы Петр. НЕШЧА займ. Нешта. Затапіла вана печ, прьіставіла там нешча, мо картоплі, мо крышаны, мо боршч, бог яго ведае, а йшчэ вады ў вялікім чугуне прыставіла,... ЛП, 233; Пагост Жытк. Нешча не пускае яго /дзядзьку/ далей йці, на балоты заварачае да цягне. ЛП, 168; Пагост Жытк. НІГАДКІ (НЕГАДКІ) прысл. Нядрэнна, даволі добра. Теперь сабе и негадки - мне хорошо. ГНП, II; Нагледелись красны девки - наўвесь год нигадки. БС, I-II, 202; Раг