Фальклорны слоўнік Гомельшчыны (2003). У. А. Бобрык, Л. П. Кузьміч, Д. Д. Паўлавец, У. В. Анічэнка

рабы хлеву вубяжэт, бій яго навотлева. АКБЛ ГДУ; Сувіды Браг. Перад Ласкай, у чысты чацвер пралі нітку навотлева. Гэтай ніткай абвязвалі ногу ці руку, калі болела. АКБЛ ГДУ; Катара Раг. НАВЫ прым. Новы. Пойдзем, дзевачкі, на вулку, Запяём песенку новую, Новую, дзевачкі ж, новую. ВП, 339; Барсукі Карм. НАВЫШНІ прым. Усявышні. Миколау, угодничак Божжія, заступнік ты наш навышній, ослобони! БС, IV, 15; Гом. НАВЯЗАЦЦА зак. Напрасіцца. - Не ўдалася, не ўдалася, брат, жангцьбачка мая, Напасалась, навязалась мне няўдалая жана. СБП, 265; Алешня Раг. НАВЯРНУЦЦА (НАВЕРНУТЬСЯ) зак. Накрыцца. Да тая мышка вязла од ей ключэ, од дзеўкі, а ее ўскаказала корыто большое ў хатцэ, i сказала, штобы ане под корыто подлезла i навернуласе корытом. БКЭ, 13; Камаровічы Петр. Ана i легла i навернуласе. БКЭ, 13; Камаровічы Петр. НАВЯРНУЦЬ (НАВЕРНУЦЬ) незак. 1. Накіраваць. / ваўкі навярнулі туды кабылігуу з жарабцамі. ЧК, II, 41; Маркавічы Гом. 2. Пакласці. Багатыр... Камень зноў на головы навярнуў. КСЗ, 122; Чач. НАГАРОДА (НАГОРОДА) ж. Узнагарода. Вынесьце мене, будзе вам нагорода веліка од майго бацькі. БКЭ, 7; Камаровічы Петр. НАГНАТЫ дзеепрым. Нагнаны. Лоўна хата галубцоў нагната. 3., 212; Раг. Хата пуката поўна вераб'ёў нагната. 3, 99; Чач. НАГНАЦЬ зак. Напхаць. Нагналі /ваўкі/ поўнае нутро вераб'ёў, заткнулі саломай, скруцілі дужа-дужа. КСЗ, 64; Ветк. НАГНУЦЬ зак. Нагаварыць. Да шчэ такого нагнуў /архірэй/; што i пераказаць сорам. СБК, 326. НАГРАДЗІЦЬ зак. Заплаціць. Яўрэй той бона, што рунь хорошая, даў яму грошы, ~ наградзіў так, што божа мой. ЛП, 121; Меркулавічы Чач. НАДА прыназ. Ca. - Глядзі ж, ~ гавора /панская дачка чалавеку/, — шчо надо мной ні злучыцца, сяйчас жа... пад сялом, то не злазь із павозкі; ЧК, II, 216; Васільеўка Гом