JIABI4A ж. Лаўка. А мышка з ключамі бегае по-под лавічы. БКЭ, № 22; Камаровічы Петр. ЛАВУШКА ж. Памянш. да лаўка. Прыстасаванне для сядзення. Не пускав стар на вупіцу гуляць. Хоць i пусціць на адзін маленькі часок, А сам сядзе на лавушку пад вакном. АКБМ ГДУ; Зябраўка-2 Гом.; Я ўскочыў на лавушку, Ухапіў я булавушку. ДФ, 347; Гом. ЛАДЗЩЬ незак. О Ладзіць вянца - дамаўляць шлюб. Замаўляць шлюб, ці, як тут гавораць, ладзіць вянца, ідзе бацъка маладога. В, 388; Дарашэвічы Петр. ЛАДКІ мн. Далоні. Яна /царова дачка/ глядзь, плёс у ладкі! КСЗ, 123; Чач. ЛАДКОМ прысл. Ладам. 3 тае пары жывуцъ маладзіца з гаспадаром ладком и николи не сварацца. СРБП, 45; Лучыцы Петр. ЛАДНАГА (ЛАДНОГА) прысл. Добра, няблага, досыць далёка. Яладнога бону. ГНП, 12; Гом. ЛАЗАВАЩ незак. Расці. Капае лозу, а садзіць розу. Тут табе, лозо не лазаваці, Іўжо мне ў бацькі болыи не быці. ВП, III, 460; Рабіны Карм. ЛАЗАВІК (ЛОЗОВИК) м. Міф. Істота, якая жыве ў лазе. Да хращеньня ён сядзить у ваде; а як пойдя стрел па Иардани, воду посветятъ, ён лезя на лозы - Лозовиком зовутъ. БС, IV, 6; Гом. ЛАЗНЕЙКА ж. Памяти.-ласк. да лазня. Я ў цябе, мой татка, загавела, Штоб тваялазнейка згарэла. ВП, I; Гом. ЛАЗОРЛІВЫ (ЛАЗОРЛИВЫЙ) прым. Блакітны. Каменица-малиница, лазорливый цвет. БС, I-II. 115; Беліца. ЛАЙКА ж. Лава. Раскатай, маці, сама сабе ў хаце, То ў куток, тоў запечак, Аб печ галавою, аб запечак барадою, Аб лайку спіною, Штоб спіна не болела I дочкі не жалела. ВП, V, 182; Пудакоў Браг. ЛАМАКА ж. Сухая галіна. Куды ні кінь ломаку. То пападзешу Івана, ПП, I, 455; Рэч. Калі сідзяць за сталом, на княжа гавораць: - Княжы, лупаты, пабег круг хаты 3 вялікаю да ламакаю За чорнаю за сабакаю. АКБЛ ГДУ; Сувіды Браг. ЛАПЕЧЧА н., зб. Лапці. Сабірайся, донечка, сабірайся, Бяры свае анучкі з-пад кучкі, Бяры свае лапечча з-пад печча, Бяры свае падушкі з-пад кучкі. ВП, V, 296; Слабодка Акц