КАЎЧАНКА (КОВЧАНКА) «Ж/. Памяло. - Бралі дзевачкі лён, гналі сватачак вон. - Дзевачкі-маўчанкі, у іх языкі, як каўчанкі. ВП, IV, 199 Гом. КАЎТУН1 м. Med. Хвароба. Як каўтуном... зямля наша бядняцкая, Як каўтуном, каменнем пабіта была. ЖАГ, 229; Жлоб. КАЎТУН2 м. Астатак кудзелі на пралцы. АКБМ ГДУ; Кашара Раг. КАЎЦЁЛ м. Касцёл.... а тому старому дурню морозу як стану хукаць у морду, то ён яшчэ сам размякне, дак куды ж яму бедному мяне перавярнуць у каутлах. КЖЧК, 290; Рэч. КАЎЦЮШОК (КАВТЮШОК) м. Камячок калу. Покачу я ковтюгиок, Ето девкам пирожок. МИБЯ, I, 121; Рэч. КАЦАВЭЛЬКА ж. Булава. Гарогиак ўзяў сваю кацавэлъку ды i пайшоў проста к змею... ЧК, I, 231; Пятровічы Карм. КАЦАЛАПЫ прым. Касалапы. Аж бяжыць мядзъведзъ, а лісіца яму i гаворыцъ: ~ А, кацалапы, куды бяжыьи! КЖЧК, 98; Старыя Юравічы Гом. КАЧАМЯЛА аг. Няўклюда. То качамяла не разгоніцца! В, 268; Лельч. Браг. КАЧАРЖЫШЧА н. Качарга. Ой ты, бабочка, стара галачка, Святы вечар! На пячы сядзі, солому таўчы, А качаржышча то жар заграбе. ЗП, 233; Тонеж Лельч. КАШАНЩА ж. Скошаны на траву хлеб. Гэты пальчык Вялікі гультайчык: Круп не драў, Цвета не мясіў, вады не насіў. Яму лышка на паліцы, А кашка ў кашаніцы. АКБЛ ГДУ; Мураўчы Гом. КАШ ЛАТЫ прым А. Махнаты. От ён /бог/ здзелау кашлатую галаву, з даўгімі валасамі, з бальшымі зубамі. ЛП, 96; Жлобін. 2. перан. Вялікі; разнастайны. Сеўкоўскі дзеўкі богаты, ŭ багатыя, Даюць падаркі кашлаты, ŭ кашлатыя. БФСЗ, 44; Дзяражычы Лоеўск. КАШОЛАК м. Кашолка. Ён /бацька/ узяў кашолак i пайшоў ік брату ў хвальверык. СБК, 340; Нісімкавічы Чач. КВАС м. О Квас дурны - гарэлка. Як з дурным квасам, дык лепт з вадою. ПП, I, 247; Раг. КВАСОЛЬКА ж. Памянш. Фасоля. А знаці, знаці, хто любіць польку, Пратаптаў сцежачку цераз квасольку. ЖП, 157; Балотня Раг