Фальклорны слоўнік Гомельшчыны (2003). У. А. Бобрык, Л. П. Кузьміч, Д. Д. Паўлавец, У. В. Анічэнка

 ◀  / 348  ▶ 
перст. Нявеста. Звіўся салавейка ў вішнёвы сад, Стукнуё крылечкамі аб вінаград, Стукнуў крылечкамі, пытае: - Щтут мая зязюлъка, ці нямае. БФСЗ, 137; Вербавічы Нар. ЗЯЗЮЛЯЧКА гл. зязюлечка. ЗЯМЛЕЙКА ж. Ласк. Зямелька. А на верее зямлейка, А ў сярэдзіне вееялейка. АКБМ ГДУ; Чалюшчавічы Петр. ЗЯМЧУГА ж. Жэмчуг. На ей /Аленачцы/ шаўкі шумяцъ, На ручачках персцені мае, А на шыі зямчуга ззяе. ВП, III, 414; Гом. ЗЯЎЗЮЛЬКА ж. Тое, што зязюлька...аж тут на беразі мора заўзюлька купаецеа. БКЭ, 84; Камаровічы Маз. ЗЯЎЗЮЛЯ ж. Зязюля. А калі ж? Як зяўзюля закукуе. БКЭ, 157; Камаровічы Петр. От, паночку. Кажэ, я заўзюлю ўбіўнагрушы. БКЭ, 157; Камаровічы Петр. ЗЯЦЕЛКА м. Ласк. Зяцейка. У гардзелівае цешчы стаіць зяць за порогам, А на яго вятры веюць, 3 крыты дажджы капаюцъ, У зяцелкі шапка змякнецъ. ВП, IV, 109; Вятчын Жытк. ЗЯЦЮХНА м. Ласк. Зяцёк. Бадай жа ты, мой зяцюхна, Таго не даждаў, Штоб я табе дочкі-паненачкі На 'дзін дзянёк даў! Б, 439; Алешын Раг. - Щбогат ты, зяцюхна, ці багат, Колькі мает коней, жарабят? ВП, IV (313), 129; Лельч. i ПРАЦЬ незак. 1. Плаваць. Г эта гичучка тая, што ў моры іграе, Што ў моры іграе, яна долю мае. БФСЗ, 237; Лугінічы Б-Каш. 2. Гарэзаваць, весяліцца. Ты, коніку, іграй пада мною, Да паміж чужыною. ВП, IV (154), 80; Валаўск Ельск. ІГРУЧЫ прым. Вясёлы, жартаўлівы. Ой, радуйся, мамка, ~ Сын нявесту вязе: Ігручую i рабочую. ПВ (635), 211; Пагост Жытк. ІГУМЕНША ж. Ігумення. Баба што ігуменша /тоўстая/. Выел., 283; Гом. ІДЗЕ прысл. Дзе. Аднаго нету маладога Сярожкі, Дзеўкі мае /Манечкі/, таварышкі. Ідзе ён будзе, ка мне прыбудзе. ВП
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

іаленачцыі, іманечкіі, ітоўстаяі
1 👁
 ◀  / 348  ▶