Kal Kač Kačarha, ~hi. Naz. Samarosłaja kryvulka, abo kavałak šyny uźbity na mocny kij. Vaźmi kačarhu dy zaharni žar u kopku. Kačŭłka, ~ki. Naz. Ad kruhłaha palena adpiłavanaje kołca, jakoje dzieci kačajuć dla zabaŭki. Na vulicy chłopcy kačajuć kačułku. Kadŭk, ~ka. Naz. Čort, zły duch, niačyścik. Kab ciabie kaduk staptaŭ. (Fal. Pieś.) Kahalic, ~liŭ. Dz. nz. (Vul.) Namačyć, zabrudzić. Dosia tabie kahalić, bo nia stołki ty pamyjiš, kolki zapłaviš chatu. Kahała, ~ły. Naz. žniavažlivaje słova na taho, chto namačvaje, brudzie padłohu ŭ chacie. Вас kahała, jak ty zapłaviła chatu. Kajicca, ~jiŭsia. Dz. nz. Narakać na samoha siabie. Jon kajicca, što pradaŭ kania. Kajińnia, ~nia. Naz. Narakańnie na samoha siabie. Kajińnia pozna chodzia. (FaL. Pryk.) Kajŭk! Kl. Kaput, kaniec, prapaŭ. Kali uvališsia ŭ hetu jamu, dyk tabie budzia kajuk! Kalablizku. Prs. U niedalokaj adlehłaaci. Kalablizku ŭ nas kraŭcoŭ nima. Kaladoŭka, ~ki. Naz. Praciah času kala dvuch tydniaŭ da Kalad i dva tydni paśla Kalad. U Kaladoŭku vaŭki vyjuć. Kaladović, ~doŭca. Naz. Daŭna našy ludzi miesiac śniežań nazyvali — Kaladoviec. Kaža marac kaladoŭcu: "Kab ja ŭ tvajim čosia byŭ, dyk-by byku-traciaku roh źbiŭ". (Fal. Pryk.) Kalany, ~naha. Prm. Ćviardy, niahnutki. Kalanymi botami nohi pamuliŭ. Kalaśnik, ~ka. Naz. Voz siena nałožany na kalosy. Ja pryvioz dva kalaśniki siena. Kalena I, ~na. Naz. Zhin nahi miž halonkaj i ściehniakom. Adam udaryŭ kalena. Каіёпа II, ~na. Naz. Pataŭścieńnie na čarocinie ci sałominie. U hetaj čarocinia piać kalen. Kalena III, ~na. Pierachod u pieśni ci ŭ muzyčnym tvory z adnej melodyji na druhuju. U muzyčnym tvory Ciałušačka" až dvaceać čatyry kaleny. Kalida, ~lady. Naz. Švinco vykarmlenaje k Kaladam na miasa. A vy-ž kaladu bili? Kalisnaja kałodka. Kałodka koła, u jakuju nabivajucca śpicy koła j jakaja krucicca na vosi. Stalmach toča kalasnuju kałodku. Kali-ni-kali. Prs. Vielmi redka. Kali-ni-kali j dziadźka da nas pryjiždžaja. Kalfśta. Prs. Niekali ŭžo daŭna. Kaliśta j my mieli dobraju haspadarku. Kaliva, ~va. Naz. Kožnaia asobnaja raślinka. My pasadzili sto kaliŭ kapusty. Kaliŭja, ~ja. Naz. (Žbor.) abo — Byllo, ~la ci — Cybjo, ~ja. Bulbianaja kaliŭja pačarnieła ad marozu. Kalosy, ~saŭ. Naz. Voz na čatyry koły dla sielskaj jazdy. Stalmach zrabiŭ novyja kalosy. Kaiŭhavina, ~ny. Naz. Raŭčaki na daro~ zie vybityja kołami kalosaŭ. Na hetaj daro~ zia šmat kaluhavinaŭ. Kałacicca, ~ciŭsia. Dz. nz. Traścisia. Jon ad strachu kałocicca, jak asina. Kałacić I, ~ciŭ. Dz. nz. Traści. Dzieci kałacili jablynu. Kałacic II, ~ciŭ. Dz. nz. Kałacić zacirku, — krucić kałatoŭku u haršku. Mama kałocia zaeirku. Kałacić III, ~ciŭ. Dz. nz. Upokat abšukvać. Niemcy kałociuć viosku (Zbroji šukajuc). Kałacić masła. abo —- Bić masła. Boŭtać śmiatanu, kab zrabić masła. Mama kałocia masła. Kaładnica, ~cy. Naz. U kancy toku ci puni złožany snapy ŭ tarpu. U hetaj kaładnicy dziesić kop čyłaha žyta. Каіашса, ~cy. Naz. Zahusšy dziohać-smała. Tata kałanicaj zamazaŭ dzirki ŭ śvirnia, što myšy paprahryzali. Kałasisty, ~taha. Prm. Zbožža z taŭstym i doŭhim kałośsiem. Voś dzie kałasistaja žyta — kałasy, jak bicoŭki. Kałašyna, ~пу. Naz. Adna nanožnaja častka portak. Tut adna kałašyna padranaja. Kałatoŭka, ~ki. Naz. Prymityŭnaja pryłada z sasnovaj vierchaviny kałacić zaeirku. Pamyj, dačuška, kałatoŭku i pałažjy na łyžniku. Kałhas, ~su. Naz. Ahramadžanaja balšavickaja haspadarka. Dy ŭsio adno ci kałhas ci Katłas, — kazali silania. (Fal. Pryk.) Kałhaśnik, ~ka. Naz. Sieianin, jaki pracuje ŭ kałhasie. Kožny kałhaśnik za praeoŭny dzień atrymlivaje płatu zbožžam. Kałavaty, ~taha. Prm. Ćviardy, šorstki, niahnutki. Baćka nia lubia kałavatych kaŭniaroŭ u kašuli. Kałoćcia, "eia. Naz. Kalučy bol. U jaho kašal i kałoćcia ŭ pravym baku. Kałošy, ~šaŭ. Naz. Nižejšaja častka nahavicaŭ. Tut kałošy na kaleniach padranyja. Kałtać, ~taŭ. Dz. nz. Trochi pamyć u ściudzionaj vadzie. Trochi pakałtała ŭ ściudzionaj vadzie dy kaža, što parnyła. Kałupacca, ~paŭsia. Dz. nz. Porkacca, marudna niešta rabić. Baćka niešta kałupaŭsia kala sachi. Kałupanfna, ~ny. Naz. Marudnaja niepadaŭkaja rabota. Hety kažuch možna pałatać, ali kala jaho šmat kałupaniny. Kałupiejka, ~ki. Naz. Toj, chto marudna robie. Kali hety kałupiejka što skora zrabiŭ. Kałyska, ~ki. Naz. Odmysłovaja jiskrynka, što padviešvajuć dzicia kałychać. La łožka visieła kałyska. Kałychanka, ~ki. Naz. Pryładździe dla kałychańnia dla darosłych. U lesia na vysokich sosnach chłopcy pryładzili kałychanku
4 👁