Zam 160 Zap Zamałada. Prs. Zaŭčasu, za rana. Ту zamałada staŭ u hulni ŭlihać. Zamanfca, ~niłasia. Dz. z. abo — Zamanŭcca, ~łasia. Raptam padpała achvota, žadańnie. Chłopcu zamaniłasia schadzić pakupacca. Zamarazki, ~kaŭ. Naz. Načnyja marozłki vosieniaj i viasnoj. Načami jašče zamarazki, a dniom cvytuć praleski. Zamardacić, ~ciŭ. Dz. z. Tupa zavastryć koł ci palena. Jon kali vostra kałok, dyk ustaŭnia zamardacia. Zamarkocicca, ~ciŭsia. Dz. z. Zanudzicca, zasumavać. Chłopčyk zamarkociŭsia pa baćkoch. Zamaŭlać, ~laŭ. Dz. nz. Šeptami, zababonami lačyć. Ту mnie zuboŭ ni zamaŭlaj, kali jany ni balać. (Fal. Pryk.). Zamčysty, ~taha. Prm. ščylnyja dźviery ci varoty z zamkom. Naš panadvorak zamčysty. Zamhnŭć, ~nŭŭ. Dz. z. Prykarchnuć. Na karotki eas zasnuć. Ja tolki zamhnuŭ i saśniŭ dziŭny son. Zamiesta. Prs. Uzamien. Zamiesta dziaruhi jon sirmiahaj nakryŭsia. Zaminać, ~naŭ. Dz. nz. Zajmać miesca i hetym škodzić. Jidzicia adhetul, bo vy mnie zaminajicia. Zaminak, ~nku. Naz. Zajmańnie patrebnaha miesca. Pieraškoda. Heta vialikaja šapa tolki zaminak u chacia. Zaminišča, ~ča. Naz. Toje, što zajmaje patrebnaje miesca. Hetyja krosny vialikaja zaminišča ŭ chacia. Zamknŭć I, ~nŭŭ. D z. Zapiorci dźviery na zamok. Zamkni za mnoj dźviery. Zamknŭć II, ~nŭŭ. Zahnać stremku ŭ cieła. Hanna zamknuła palic. Zamok I, ~mka. Naz. Pryłada zamykać dźviery. Zamok visić na praboji. Zamok II, ~mka. Naz. Vyrazki na kancy doški dla zmacavańnia jiskrynki. Heta jiskrynka roblina ŭ zamki. Zamoknuć I, zamok. Dz. z. Vypadkova stała mokrym. Vichor strachu ŭ puni sadraŭ, dyk siena zamokła. Zamoknuć II, zamok. Dz. z. Nia stała ščeliny ŭ draŭlanaj sudzinie. Kali nalili vady ŭ ciakučuju kadź, dyk ščeliny praz noč zamokli. Zamorak, ~rka. Naz. Zamiorłaje piaśklo ŭ jajku. U hetym hniaździe až try zamorki. Zamorkavaty I, ~taha. Prm. Drobnaje biez рагу paśpiełaje zbožža. Siolita naŠ jačmień zamorkavaty. Zamorkavaty II, ~taha. Prm. Chudoje, niarosłaje, astarkavataje dzicia. Maja sistra žyvie ŭ hory j nistačy, dyk dzieci vyhlidajuć zamorkavatymi. Zamova, ~vy. Naz. Lačeńnie šeptami-zababonami. Daŭna u našaha narodu byli zamovy na kožnaju charobu, na kožnaju pryhodu. Zamožny, ~naha. Prm. Bahaty. Naš susied zamožny čałaviek. Zaniać I, ~niaŭ. Dz. z. Dałučyć niejčy statak da svajho. Zajmi, dzietki, maju karovu da viečara. Zaniać II, ~niaŭ. Dz. z. Zaŭładać. Hety dom zaniali vajskoŭcy. Zaniać III, ~niało. Dz. z. Niemahčy havaryć. Chvoramu zaniało movu. Zaniadŭžyć, ~žyŭ. Stacca słabym, chvorym. Naš stary zaniadužyŭ. Zaniatak, ~tku. Naz. Praca fizyčnaja ci razumovaja. Jahony zaniatak lohki. Zanidbać, ~baŭ. Dz. z. Abnichajić, akinuć. Jon zanidbaŭ hramadzkaju pracu. Zanikać, ~kaŭ. Dz. nz. Pierastavać jisnavać. Našy spradviečnyja zvyčaji j abradnaści stali zanikać. Zanimahać, ~haŭ. Dz. nz. Słabieć. Naša staraja stała zanimahać. Zanipadać, ~daŭ. Dz. nz. Jiści na ŭbytak, słabieć, zamirać. Žyvučy pad čužackim zahadam, samabytnaja kultura našaha narodu zanipadaja. Zapadać, ~daŭ. Dz. nz. Niedamahać, chvareć. Jichnaja maci časta zapadaja. Zapadły, ~łaha. Prm. Akinieny, zabyty, hłuchi. Daŭniej Biełaruś nazyvali zapadłym krajam. Zapadź, ~dzi. Naz. Ciažki hrunt па райпо čnym baku ŭzhorka. Na hetaj zapadzi, dyk chiba moža avies kali paraście. Zapalčyć, ~čyŭ. Dz. z. Zasieč palcy ŭ biarnie, kab jano ŭvachodziła ŭ paz ci čapiału druhoha biarna. Ja ścianu zapalcyŭ: možna ŭstaŭlać vušaki. Zapałaviecca, ~viesia. Dz. z. Žmianicca ŭ tvary ad złości. Čaho-ž ty zapałavieŭsia: ja-ž tut navit błahoha słova ni skazaŭ. Zapamahać, ~haŭ. Dz. nz. Časta davae matarjalnuju dapamohu. Как cieść ni zapamahaŭ, dyk-by jon nikoli ni zažyŭsia. Zapamoha, ~hi. Naz. Matarjalnaja ci hrašovaja padtrymka. Jon maja zapamohu ad dziadźki z Ameryki. Zapar. Prs. Raz za razam. Palaŭničy vystraliŭ zapar dva razy. Zaparošyć, ~šyŭ. Dz. z. Dapuścić parašynie ulacieć u voka. Jon navit nikomu i voka ni zaparuŠyŭ. (Fal. Pryk.) Zapasavać, ~savaŭ. Dz. nz. Viasnoj pieršy raz vyhaniać na pašu. Daŭna najboli zapasaŭli na Jurja. Zapaślivy, ~vaha. Prm. Čałaviek, jaki choča mieć zapasy, jak dla siabie hetak i dla jinšych. Naš dziadźka zapaślivy čałaviek. Zapašnik, ~ka. Naz. Ziemlarob, chto svajej snaściu apracoŭvaje haspadarovu ziamlu, a ŭrodu dzielać papałam. Nas susied prapytvaja dobraha zapaśnika. Zapatyłak, ~łka. Naz. Klinok, što zabivajecca za bańku kasy, kab jana mocna trymałasia. Pabi zapatyłak, kab kasa ni čapałasia