Zah 158 Zak nied załožany, možna chleb sadzić. Zahon I, ~nu. Naz. Niekalki barazion uzoranych u skład. Naš šnur maja piać zahonaŭ. Zahon II, ~nu. Naz. Kryŭda. Naša dačka u zahonia ad śvikryvi. Zahramaździć, ~dziŭ. Dz. z. Zaniać šmat miesca. Ту svajimj saniami zahramaździŭ usiu chatu. Zahrudzi. Prs. Schapić za vopratku na hrudziach. Pjany Haračka schapiŭ zahrudzi Michasia j krycyć: "Ту vieryš mnie.." Zahubfć, ~biŭ. Dz. z. abo — Zhubić, ~biŭ. žnišcyć sa śvietu. Akupanty šmat zahubili niavinnych našych ludziej. Zahŭsnuć, ~hus. Dz. z. Stacca hustym. Kisiel, kali astyŭ, dyk i zahus. Zahvazdka, ~ki. Naz. Admysłovy zialezny kolik, što zatykajecca ŭ voś, kab nie zvaliłasia koła z vosi. Ni zabudźsia zahvazdki zatknuć. Zajadła. Prs. Nastojliva, uparta. Piatruś zajadła pracuja. Zajadły, ~łaha. Prm. Uparty nastojlivy. Jon zajadły da ŭsiaho: i da pracy, i da hulaŭ, i da bojki. Zajeścisia I, ~jeŭsia. Dz. z. Pahnievacca j nie adpuskacca. Michaś na dziadźku nadta zajeŭsia, što u jaho ziamlu adsudziŭ. Zajeścisia II, ~jeŭsia. Dz. z. Nadaŭha najeścisia, pasycieć. I toj ni zajeŭsia, chto ŭkraŭ maju łuštu, i ja ni pachudaŭ. Zajeździć, ~dziŭ. Dz. z. Jeździačy zahaniać kania da niapryhodnaści. Za paŭhoda kałhaśniki zajeździli našaha kania. Zajhrany I, ~naha. Prm. Apłodnieny. Heta jajka zajhranaja: z jaho moža vyjści piaśklo. Zajhrany II, ~naha. Prm. Jihroj zarobleny. Hetyja kalosy ŭ padzieł nia pojduć, bo jany zajhranyja. Ja za jich stalmachu viasiella jihraŭ. Zajidna. Prs. Paradkam, biaz vybaru. Ni kapajcisia, dzieci, u misia, jak śvińnia ŭ karycia, ali jeścia zajidna lepšaja j horšaja. Zajmacca, ~maŭsia. Dz. nz. Uchodzić u supolstva, supolna dziejić. Ja tabie kazaŭ, kab ź jim ni zajmaŭsia, bo jon ciabie ašukaja. Zajmacca na dzień. Kali pačynaje vidniecca. Užo zajmałasia na dzień, kali my pryjechali damoŭ. Zajmacca na zarŭ. Pačynaje zareć. Zaraz budzia dzień, bo ŭžo zajmajicca na zaru. Zajŭcha, ~chi. Naz. Rabotnik, što praz siłu pracuje. Praŭda: hety zajucha šmat skasiŭ, ali zaheta dva dni chvareć budzia. Zajzdravać, ўvaŭ. Dz. nz. Prahnuć na vialikaje bahaćcie, kab i čužoje bahaćcie pierabavić sabie. Chto zajzdruja na čužoja, toj j svajo ŭtracia. Zajzdrony, ~naha. Prm. abo — Zajzdryvy, ўvaha. Čałaviek jaki jimkniecca mieć šmat bahaćcia. Zajzdryvy čałaviek nikoli svajej zajzdraści nie ŭtamuja. Zakabłŭk, ~ka. Naz. Častka bota zzadu piaty. U majich botach zakabłuki vysokija, dyk kostočki panamulvaŭ. Zakacfć I, ўciŭ. Dz. z. Niešta kotam pierabavić ŭ jinšaje miesca. My miašok žyta kotam zakacili z toku až da śvirna. Zakacić II,~ciŭ. Dz. z. Pałažyć zakot na budyninu. My svaju kleć zakacili. Zakaklŭka, ўki. Naz. Kali pachań vuzkaj pałosaj zachodzia miž łohu ci bałota. Siolita na hetaj zakaklucca pasiejim lonu. Zakalic I, ~lca. Naz. Nad jispodniaj skarynkaj płast lipkaha j tuhoha chleba-miakiša. U jejnym chlebia zakalic na palic. Zakalic II, ~lca. Naz. abo — Zakała, ~ły. Hniaŭlivy pomstny čałaviek. Nia treba być takim zakalcam, a treba adpuścicca. Zakałupić I, ўpiŭ. Dz. z. Kab niešta ćviardoje adarvać, dyk treba ukałupić nažom ci. dałatom dy adviarnuć. Zakałupi nažom dy addziary hetu karynu. Zakałupić II, ўpiŭ. Dz. z. Zaprasić vialikuju canu. Jon za hetaha kania zakałupiŭ až sto rubloŭ. Zakamandavać, ўvaŭ. Dz. z. Zahadać. Macie j zakamandavaŭ, kab pastuch statak hnaŭ damoŭ. Zakamianiełasia na dušy. Ž vialikaha žalu ci kryŭdy, jak-by drantvieje serca. Kali jon mnie heta skazaŭ, dyk mnie zakamianiełasia na dušy. Zakanŭrak, ўгka. Naz. Zakutak. Skryty kutok. Jon zamiesta pakoju žyvie ŭ niejkim zakanurku. Zakasacca, ~saŭsia. Dz. z. Padkrucić rukavy, kałošy nahavicaŭ, ci padoł adziežyny. Grabary, zakasaŭšysia, čyścili kanavu ŭ bałocia. Zakasavać I, ~vaŭ. Dz. z, Napisanaje pryznać niapryhodnym i pierakryžavać jaho. Nastaŭnik zakasavaŭ vučniavu rabotu. Zakasavać II, ~vaŭ. Dz. z. Pazbavić vartaści. Heta Maryla svajim rozumam i azdobaj zakasavała ŭsich dziŭčat u viosca. Žakazać I, ~zaŭ. Dz. z. Zabaranić, zahadać. Laśničy zakazaŭ, kab niehto biaz kvita ni zachodziŭ u les ni pa hryby ni pa jahady. Zakazać II, ~zaŭ. Dz. z. Zamović. Ja zakazaŭ u šaŭca novyja boty. Zakazieryć, ўгyŭ. Dz. z. Zadušyć (Vul.). Voŭk zakazieryŭ kabyłu. Zakažanacić, ўciu. Dz. z. Achudać, zakasmacieć, spynić rost. Hetyja parasiaty zakažanacili, niviadoma ci vyjduć na talinu. Zakidać I, ~daŭ. Dz. nz. Abvinavačyvać, upikać. Jamu zakidali, sto byccam jon niasumlenna stavicca da svajich abaviazkaŭ. Zakidać II, ўdaŭ. Dz. nz. Zasypać, zavalvać. Baćka skazaŭ zakidać staruju studniu. Zakidany, ~naha. Prm. Apuščany, niedahledžany, zacharčavany. U niaŭdałaj haspadyni dzieci zakidany j statak zakidany. Zakiłzać, ўzaŭ. Dz. z. Załažyć cugli ŭ
Дадатковыя словы
rka
1 👁